لبخند امید به ۲۰۲۴ میلادی
آرزوی استقرار صلح جهانی محال است، وقتی هنوز مقوله قدرت و معمای آن، اصلی‌ترین هدف دولت‌هایی است که می‌خواهند جهان را با الگوهای خود همراه کنند. تصور و خیال خوش این بود که شروع قرن بیست‌ویک و بالا رفتن فهم دولت-ملت‌ها در دنیای پسا مدرن، همگان به گفت‌وگو و سازش نزدیک شوند، اما چنین نشد. سال ۲۰۲۳ بسا تلخ‌ترین بود در همه سال‌های این قرن جوان. اوکراین و غزه، تا همین ساعت‌های شروع سال جدید در خون غلطانند. مردم این دو سرزمین، بلاتکلیف در جنگی هستند که پایانش در این نزدیکی نیست. رقابت قدرت‌های شرقی و غربی دوباره شعله‌ور شده و در این میان، آنها که قرار است زیر دست و پای غول‌های قدرت له شوند، همچنان ملت‌هایی هستند که هزینه شکل‌گیری نظام نوین جهانی را ناگزیر می‌پردازند. «کندولیزا رایس» وزیر امور خارجه دولت وقت «جورج واکر بوش» در شروع قرن جدید گفته بود؛ خاورمیانه جدید را باید با ایجاد «بی‌نظمی گسترده» به «نظم جدید» هل داد. حالا به نظر می‌رسد خاورمیانه در بی‌نظمی کم سابقه‌ای فرو رفته که سال ۲۰۲۳ میلادی یا نقطه شروع آن بود یا اوج این وضع. بحران بی‌ثباتی تنها به غزه محدود نیست؛ بلکه خاورمیانه همچنان..