تأثیر ویتامین D بر روی خلق و خو

ویتامین D یکی از مهم ترین ویتامین های مورد نیاز بدن افراد برای بهبود خلق و خو و مقابله با عوارض ناشی از افسردگی می باشد. در متن زیر به اطلاعات بیشتری در این باره اشاره شده است.

تاثیر ویتامین D بر روی خلق و خو

بدن افراد برای این که عملکرد و کارایی بسیار مناسبی داشته باشد به انواع ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارد. بدون وجود این عناصر در بدن فرد و یا کمبود آن ها، منجر به عملکرد ضعیف سیستم ایمنی بدن افراد می شود. با این وجود افراد باید در نظر داشته باشند که با استفاده از انواع مواد غذایی سالم و مقوی از قبیل گوشت، مرغ، پروتئین و تخم مرغ و هم چنین محصولات لبنی و آجیل ها، ترکیبات مغذی مورد نیاز در بدن خود را تأمین کنند. علاوه بر مصرف مواد غذایی سرشار از انواع مواد معدنی و ویتامینی، افراد هم چنین می توانند با استفاده از انواع مکمل های سرشار از ترکیبات و مواد معدنی و پروتئینی ازقبیل ویتامین D، ویتامین های گروه B، ویتامین C، فولیک اسید، زینک،کلسیم و سایر موارد دیگر، عملکرد سیستم ایمنی در بدن خود را بهبود و تقویت کنند.

با این وجود یکی از مهم ترین مکمل های مورد نیاز بدن افراد، ویتامینD می باشد که کمبود آن در بسیاری از افراد در سراسر دنیا بسیار رایج می باشد. مطالعات زیادی در ارتباط با تأثیر و اهمیت ویتامین D انجام شده است و به این نتیجه رسیده اند که ویتامین مورد نظر دارای نقش بسیار مؤثری بر روی خلق و خو و میزان خواب افراد می باشد. اولین مطالعات انجام شده بر روی ویتامین D مورد نظر و تأثیرات آن بر سیستم ایمنی بدن، به اوایل قرن بیستم برمی گردد که با هدف پیشگیری از راشیسم در کودکان و سپس پیشگیری از پوکی استخوان و دلایل ایجاد آن در افراد بزرگسال و مسن شروع شده است.

ویتامین مورد نظر نوعی هورمون استروئیدی می باشد که معمولاً با قرار گرفتن افراد در معرض نور خورشید و اشعه های ماوراء بنفش و فرابنفش آن را جذب بدن می کنند. علاوه بر این افراد برای جذب این نوع ویتامین در بدن، می توانند از انواع مواد غذایی سرشار از ویتامین مورد نظر استفاده کنند. برخی از مطالعات انجام شده دیگر در رابطه با این ویتامین بسیار مفید، نشان داده اند که ویتامین موردنظر می تواند دارای نقش بسیار مؤثری در پیشگیری از ابتلای فرد به بیماری هایی از قبیل آنفولانزا، عفونت های دستگاه تنفسی، سرطان و بیماری های خود ایمنی و هم چنین بیماری های قلبی و عروقی داشته باشد. حال این که برخی از تحقیقات انجام شده دیگر نشان می دهند که ویتامین D موردنظر دارای تأثیرات بسیار مهمی بر روی مقابله با اختلالات شناختی، رفتاری و خلقی می باشد. از آن جایی که در سراسر جهان، تقریباً ۹۰ درصد از افراد وقت خود را در خانه ها سپری می کنند و چندان در معرض نور خورشید برای دریافت ویتامین مورد نظر قرار نمی گیرند، بنابراین، طبق تحقیقات صورت گرفته حدود بالغ بر ۷۵ درصد از آن ها دارای کمبود ویتامین D می باشند. زمانی که میزان ویتامین مورد نظر که لازمه تقویت و رشد و استحکام استخوان ها، مفاصل و دندان های افراد می باشد در بدن کم باشد، می تواند زمینه ابتلا به بیماری هایی از قبیل عدم انعطاف پذیری در استخوان ها و مفاصل و شایع تر از آن، پوکی استخوان در فرد شود.

علاوه بر اقامت داشتن در منزل و به دور از نور خورشید بودن، هم چنین استفاده افراد از کرم های ضد آفتاب و نیز پوشیدن لباس هایی که بیشترین سطح پوست را پوشش می دهد، دارای تأثیرات به سزایی در دریافت ناکافی ویتامین D به بدن فرد می باشد.

ویتامین مورد بررسی نقش بسیار مهمی در تنظیم سروتونین و ملاتونین ها را بر عهده دارد. به گونه ای که مقدار کافی آن در بدن منجر به بهبود سلامت روح و روان و بهبود و تنظیم خلق و خوی افراد می شود. با این وجود، نتیجه می گیریم که هر چه قدر میزان ویتامین مورد نظر در بدن افراد کمتر باشد، میزان ابتلای افراد به اختلالات و عوارض روانی از قبیل اسکیزوفرنی، اوتیسم و افسردگی بیشتر می باشد. افراد مبتلا به کمبود ویتامین D بیشتر احتمال دارد به هر نوع اختلال خواب، کیفیت خواب ضعیف تر، مدت خواب کوتاه‌تر و یا خواب‌ آلودگی بیش از حد در طول روز مبتلا شوند.

یکی از رایج ترین بیماری های روانی در سراسر جهان، افسردگی می باشد که به طور معمول، ۱۲۱ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داده است به گونه ای که طبق تحقیقات صورت گرفته، در ایالات متحده آمریکا، ۱۴٫۸ میلیون نفر از افراد بزرگسال به بیماری افسردگی مبتلا می باشند که بیشترین سنین درگیر این معضل و اختلال، افراد بین سنین ۱۵ تا ۴۴ سال می باشند. درمان های رایج برای افسردگی شامل داروهای ضد افسردگی و روان درمانی است. درمان افسردگی در ۶۰ تا ۸۰ درصد مواقع موفق بوده است. با این حال، کمتر از ۲۵٪ از افراد مبتلا به افسردگی تحت درمان قرار می گیرند. زمانی که درمان موفقیت آمیز نباشد، معمولاً به عدم رعایت مصرف دارو مربوط می شود. بیماران به دلیل عوارض جانبی ناخواسته، دلایل مالی، ترس از اعتیاد و اعتقاد به اینکه دارو دیگر ضروری نیست، داروی خود را قطع می کنند. گزارش شده است که ۴۲٫۴ درصد از بیماران طی ۳۰ روز پس از شروع درمان دارو را قطع می کنند و ۵۲٫۱ درصد از بیماران دارو را در ۶۰ روز قطع می کنند.

همان طور که در بالا توضیح داده شد، ویتامین مورد نظر دارای نقش به سزایی در تقویت سیستم ایمنی بدن می باشد. چرا که عملکرد عضلات، قلب، مغز و استخوان های افراد همگی ناشی از وجود ویتامین D در بدن می باشد. مهم ترین کار بدن این است که ویتامین D را به کلیه ها و کبد انتقال می دهد ودر آنجا به یک هورمون فعالی تبدیل می شود که در این صورت، به جذب کلسیم در بدن کمک های حائز اهمیتی می کند. راه های دریافت ویتامین مورد نظر همان گونه که اشاره شد از طریق نور خورشید و یا از طریق مصرف انواع غذاها و مکمل های سرشار از ویتامین D می باشد. لازم به ذکر است که افرادی که دارای پوستی تیره می باشند، دارای سطح بالایی از ملانین نیز می باشند. از دیگر عوارض ناشی از کمبود ویتامین D در بدن می توان به ایجاد تراکم استخوانی پایین در فرد، نرم شدن استخوان ها، انواع بیماری های قلبی، راشیتیسم در کودکان و سرطان در کنار بیماری های دیگر از قبیل افسردگی، اختلال در خلق و خو و سایر اختلال ها و عوارض اشاره شده در بالا اشاره کرد.

همان طور که گفتیم بخش بزرگی از جمعیت در سراسر دنیا در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارند. افرادی که دارای بیماری هایی از قبیل بیماری های کبد، کلیوی، سیالک می باشند بیش تر در معرض خطر کمبود ویتامین مورد بررسی در بدن می باشند. افرادی که دارای پوست تیره تری نیزمی باشند قادر به جذب نور خورشید به درون پوست خود نمی شوند بنابراین، افراد مسن و افراد با پوست تیره نیز در زمره این افراد در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارند. اگر بخواهیم به مهم ترین علائم ناشی از کمبود ویتامین D در بدن اشاره کنیم به این نتیجه می رسیم که مهم ترین علائم و نشانه های کمبود ویتامین D، شبیه به علائم افسردگی می باشد. از جمله این علائم می توان به مواردی از قبیل تغییرات خلقی همراه با احساس ناامیدی، غمگینی و خستگی، فراموشی، از دست دادن علاقه به انجام فعالیت هایی که قبلاً برای فرد ایجاد انگیزه می کرد، فکر کردن به خودکشی، اضظراب و از دست دادن اشتها، کاهش و یا افزایش بیش از حد وزن و اختلالات در خواب اشاره کرد. بنابراین افراد در صورت مشاهده هر کدام ا این گونه اختلالات، بایستی سطح ویتامین D موردنیاز خود را بررسی کنند. حال،افراد برای این که بدانند که افسردگی آن ها ناشی از کمبود ویتامین D است یا خیر، می توانند با مصرف انواع مواد مغذی سرشار از ویتامین مورد نظر ببینند که آیا متوجه بهبود در رفتارهای خود می شوند و یا نه. با این حال، نوجوانان، افراد چاق، افراد مسن و مبتلایان به بیماری های مزمن از قبیل دیابت، سرطان، بیماری های قلبی و عروقی بیشتر مستعد ابتلا به کمبود ویتامین D در بدن خود می باشند و به این دلیل دارای زمینه های لازم برای ابتلا شدن به عوارض و اختلالات دیگری از قبیل افسردگی می باشند.

اگرچه اختلال در خلق و خو و رفتارهای فرد می تواند ناشی از کمبود ویتامین مورد بررسی باشد، ولی با این وجود، ممکن است پزشک در کنار تجویز انواع غذاهای سرشار از ویتامین و مکمل های بسیار مؤثر به تجویز انواع داروهای ضد افسردگی برای فرد نیز اقدام کند. افراد باید در کنار این داروها حتماً از انواع مکمل ها و مواد مغذی استفاده کنند و به طور منظم به انجام فعالیت های ورزشی بپردازند و به این شکل بتوانند میزان خواب خود را و هم چنین خلق و خوی خود به به بهترین نحو درمان کنند.

نوشته تأثیر ویتامین D بر روی خلق و خو اولین بار در داروخانه آنلاین داروهلپ | داروخانه آنلاین | ارسال رایگان | darookhaneonline. پدیدار شد.