از زحمات جناب آقای عباس صالحی در دوره‌های مختلفی که وزیر ارشاد بوده‌اید باید تشکر کرد. شما وزیری در تراز هستید؛ اهل فهم، متشخص، اهل مدارا و اهل تقوی.
ذات و نهاد شخصیت شما فرهنگی است و در این دوره رابطه شما با دفتر و شخص رهبری آشکار شده است. این‌ها پشتوانه‌هایی است که باید در خدمت فرهنگ و هنر کشور باشد.
۱- بخش‌های مختلف وزارتخانه شما سالبه به انتفای موضوع شده است. خودتان می‌دانید موسیقی مجاز، فیلم مجاز و کتاب مجاز مشتری چندانی ندارد. در همه این موارد باید با بخش مدنی و نیروهای تازه‌نفس خارج از مافیای فرهنگ و هنر آشتی و کمک کنید تا هم امکان نظارت باشد و هم وزارتخانه‌تان معنا پیدا کند.
۲- انتظار می‌رفت که با سابقه و اعتماد فرهنگی نظام در سطوح مختلف به شما، ایادی قدرت خارج از وزارتخانه در کارهای فرهنگی با نگاه امنیتی تأثیر جدی روی حوزه کاری شما نگذارند. اما چنین نیست. ده‌ها نویسنده و ناشر را می‌شناسم که از خارج وزارتخانه و علیرغم تمایل وزارتخانه جلو کارشان گرفته شده است. حوزه کتاب خیلی رها شده؛ دستان پرتوان نیروهای امنیتی علنی هستند.
می‌گویند در اتوبوس یکی از دیگری پرسید: شما هیچ نسبتی با هیچ مقامی، آیه‌اللهی، امام‌جمعه‌ای نداری؟ جواب منفی داد. گفت: پس پایتان را از روی کفش من بردارید.
حالا بخش کتاب دچار چنین چیزی شده است. می‌دانید که کتاب خودم مجوز ارشاد را دارد اما توقیف شده. تظلم‌خواهی به معاونت فرهنگی هم بی‌پاسخ مانده. متولی باید حرمت نگه دارد.
۳- بخش‌هایی از کارهای وزارتخانه شما ارتباط مستقیم با حضور مردم دارد؛ مثل تئاتر و کنسرت و تا حدود ضعیفی سینما. در این دوران تعلیق نه جنگ و نه صلح، برگرداندن نشاط به مردم و حل مشکلات آنان همراهی با رزمندگان مدافع وطن است.
کارهایی که در ایام جنگ ۱۲ روزه با کنسرت و یا پیوند سنت عزاداری با هنر معاصر انجام شد قابل تقدیر است. خسته نباشید. مراقب باشید محافظه‌کاران دوروبر، تلاش‌های پیشرو هنری و فرهنگی را متوقف نکنند.
۴- سازمان‌های زیادی متولی دین و مذهب مردم هستند. خودشان در این مورد کاری نکرده‌اند. حق ندارند از وزارت ارشاد مطالبه دین‌دار کردن جوانان را از شما بکنند. ایران و فرهنگ و هنر اولویت کار شماست.
