فوتبال و پرسش‌های بی‌پاسخ
در مسابقه رفت تیم‌های فوتبال ایران و لبنان، به دلایل گوناگون و ازجمله موقعیت و مسئولیتم در آن کشور، در ورزشگاه شهر صیدا حاضر شدم و طعم شیرین پیروزی دو بر یک تیم ملی فوتبالمان را چشیدم.
آن روز اتهام ناروا و توهین نفری از میزبانان را برنتابیدم و بلافاصله به دیدار وزیر ورزش و جوانان لبنان جناب جرج کلاوس شتافتم و گلایه شدید خود و جوانان کشورمان را به ایشان گوشزد نمودم.
وزیر وارسته مسیحی لبنان شدیدا برآشفت و از جا برخاست و دست بر سینه گذاشت و بارها از محضر ملت ایران و تیم ملی فوتبال کشورمان عذرخواهی کرد و اظهار داشت: «حرمت بازیکنان و کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران، آبروی وزارت و ورزش لبنان است و از هرگونه سوء تفاهمی که باعث رنجش بازیکنان و کادرفنی تیم ملی ایران شده است، عذرخواهی می‌کنم».این دیدار رسانه‌ای شد و بازتاب وسیعی در کشورمان هم پیدا کرد.
این هفته توفیق زیارت امام هشتم، علی بن موسی الرضا(ع) را یافتم و بطور اتفاقی خبر برگزاری مسابقه برگشت ایران و لبنان را شنیدم. بازهم به دلیل موقعیت گذشته در لبنان و دلایل دیگر، تصمیم به حضور در ورزشگاه مشهد و تماشای بازی را گرفتم.
دوستان مسئول استان..
در مسابقه رفت تیم‌های فوتبال ایران و لبنان، به دلایل گوناگون و ازجمله موقعیت و مسئولیتم در آن کشور، در ورزشگاه شهر صیدا حاضر شدم و طعم شیرین پیروزی دو بر یک تیم ملی فوتبالمان را چشیدم.
آن روز اتهام ناروا و توهین نفری از میزبانان را برنتابیدم و بلافاصله به دیدار وزیر ورزش و جوانان لبنان جناب جرج کلاوس شتافتم و گلایه شدید خود و جوانان کشورمان را به ایشان گوشزد نمودم.
وزیر وارسته مسیحی لبنان شدیدا برآشفت و از جا برخاست و دست بر سینه گذاشت و بارها از محضر ملت ایران و تیم ملی فوتبال کشورمان عذرخواهی کرد و اظهار داشت: «حرمت بازیکنان و کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران، آبروی وزارت و ورزش لبنان است و از هرگونه سوء تفاهمی که باعث رنجش بازیکنان و کادرفنی تیم ملی ایران شده است، عذرخواهی می‌کنم».این دیدار رسانه‌ای شد و بازتاب وسیعی در کشورمان هم پیدا کرد.
این هفته توفیق زیارت امام هشتم، علی بن موسی الرضا(ع) را یافتم و بطور اتفاقی خبر برگزاری مسابقه برگشت ایران و لبنان را شنیدم. بازهم به دلیل موقعیت گذشته در لبنان و دلایل دیگر، تصمیم به حضور در ورزشگاه مشهد و تماشای بازی را گرفتم.
دوستان مسئول استان محبت کرده و دعوتنامه C. I. P را فرستادند و جمعی نیز برای احترام بیشتر همراهی‌ام کردند که از آنان بسیار سپاسگزارم.
از نیم ساعت پیش از شروع بازی و حدود ۲۰ دقیقه پس از آن روبه‌روی درهای متعدد و ازجمله در مخصوص میهمانان ورزشگاه سرگردان و تماشگر صحنه‌های نازیبا و هرج و مرج و بی‌نظمی های آنجا بودیم.
درها روی همه بسته بود؛ هیچکس جوابگو نبود، دهها دانشجوی لبنانی مقیم مشهد ، تهران و اصفهان و برغم هماهنگی های قبلی سفارت شان با مسئولان ذی ربط پشت درب ماندند، خودروی نمره دیپلماتیک سفارتی هم بر خلاف عرف و قانون از ورود منع شد. حتی تلاش‌های خود مسئولان ورزش استان برای ورودمان به استادیوم بی‌نتیجه ماند.
شرمنده‌شان شدیم و شرمنده فرزند جوانم شدم که ناظر این صحنه بی‌کفایتی مدیریت یک بازی کوچک شده بود و بالاخره بنده و دیگر مسئولان استانی عطای بازی را به لقایش بخشیدیم و برگشتیم.
داستان حاشیه‌های دیگر درهای ورودی عمومی ورزشگاه بماند!
این پرسش اما باقی است که:
چه کسی مقصر است و پاسخگوی این بی‌کفایتی‌ها کیست و هزینه این نابسامانی‌ها را چه کسی می‌پردازد؟
منتظر پاسخ می‌مانم اما مطمئنم که «مرورِ زمان»، این بار هم مقصران را از مجازات رها می‌سازد.
و إلی الله المشتکی …