آموزش گام به گام خالص سازی

به نظرم یکی دو بار هم نوشته باشم که اگر حقیقتا وجود چند آدم مخالف و یا متفاوت آزارتان می دهد هیچ ایرادی ندارد. بزنید دخل همه آن ها را بیاورید. اول از همه هم دخل روزنامه نگاران فضولی مثل مرا که همیشه موی دماغ بوده ایم و هستیم و خواهیم بود اما سر جدتان کار این مردم را راه بیندازید. اصلا هرجور که بلدید. هرجور که صلاح می دانید.با اف ای تی اف. با دیپلماسی عزت مندانه یا التماسی.با فروش نفت یا فروش گروگان ها. با دور زدن،پاره کردن یا پذیرفتن برجام. چه می دانم. من که سیاستمدار نیستم. صلاح مملکت خویش خسروان که شما باشید دانید و بس. ما هم می رویم پی مطربی خودمان و به جای گیر دادن به آدم های محترمی مثل شما بند می کنیم به مزقونچی ها و شاعران و خلاصه قبیله مجانین. می نشینیم گوشه ای و نان و ماستمان را می خوریم و درود می فرستیم به روح اول تا آخر آن که بنیان خالص سازی را نهاد تا بلکه مردم دمی بیاسایند. اما نمی شود که نمی شود. یعنی خودتان نمی گذارید. هرجور حساب می کنم می بینم شما این کاره نیستید. یعنی حتی خالص سازی هم بلد نیستید. این را هم ما باید یادتان بدهیم؟ خیلی رو دارید به مولا.

پس حالا که قرار است دو کلام حرف حساب بشنوید زانوی تلمذ بر زمین بزنید و خاموش بمانید تا حالی تان کنم: هر چیزی آدابی دارد. هر چیزی. نه تنها دموکراسی و پاسداشت حقوق شهروندی و حرف هایی از این دست که شما را خوش نمی آید بلکه فاشیسم و دیکتاتوری و خالص سازی هم آداب دارد. کلاس دارد. یلخی و گتره ای که نمی شود. اصلا فرض محال که با خالص سازی می خواهید کشور را از دست مشتی غربزده سازشکار وطن فروش خلاصی بخشید. طیب الله. فرض محال که محال نیست. برای این کارهیچ کاری هم که لازم نباشد بکنید مثل همیشه باید ظاهر امر را رعایت کنید. جای آن ها که رفته اند هرکسی را می خواهید بیاورید. هیچ ایرادی ندارد.دانش و تخصص و این حرف ها هم که از اول بلای مملکت داری بوده اما حواستان باشد قرار نیست مقدرات همه چیز را خانم جلسه ای ها و شومن ها و مجریان تلویزیونی برایتان رقم بزنند. فلان برنامه تلویزیونی خوب نیست؟ ما هم این را می فهمیم. اصلا سازمان اوج که مدت هاست در تصرف مشتی هنرمند واداده در آمده و بندگان خدا روز بروز دارند از حرکات انقلابی شما فاصله می گیرند که صلاحیت برنامه سازی در تلویزیون را ندارند. آن هم در یک شبکه انقلابی و بدتر آن که در باره یک موضوع انقلابی. اما به جای سپردن این وظیفه خطیر انقلابی یعنی نابودی این برنامه به یک خانم جلسه ای می شود موضوع را شیک تر برگزار کرد.جواب مردم و افکار عمومی و این اصلاح طلب های از خدا بی خبر مهم نیست اما بالاخره شما هم دوستانی دارید که توقعاتی از شما دارند. هرچند آن دوستان در نهایت مجبورند مطیع اوامر شما باشند اما ممکن است مشتی آدم فرصت طلب از همین موقعیت ها سوءاستفاده کنند و شبهاتی را برای دوستان شما به وجود بیاورند. دیدید که در همین فقره اخیر چند نفر از دوستان ناآگاه خودتان آمدند و علیه آن خانم محترم حرف زدند و نزدیک بود کار به جاهای خطرناک بکشد. شما که در نهایت به خواسته آن خانم جلسه ای تن دادید و باید هم می دادید اما می شد همین موضوع به این سادگی را با هزینه خیلی کم تر اجرایی کرد. زدن یک سازمان انحرافی مثل اوج که نباید این همه هزینه روی دست نیروهای انقلابی بگذارد. ما کارهای مهم تر از این داریم. مثال بزنم:

همین موضوع رد صلاحیت حسن روحانی. خب معلوم است با همین بیانیه ای که این رئیس جمهور سابق معلوم الحال صادر کرده بررسی صلاحیتش باید به صورت جدی در دستور کار قرار بگیرد اما این کار هم برای خودش روال و منطقی دارد. حالا که حسن روحانی ناپرهیزی کرده و خودش بهانه داده دست خالص سازانِ مخلص،چرا باید این کار توسط یک مجری تلویزیونی انجام شود؟ آن هم یک مجری گمنام؟ اصلا چرا باید همه بفهمند سیاست های کلان خالص سازان پایگاهش کجاست؟ این درست که این روزها تلویزیون مظهر پایداری است اما به این زودی که نباید همه از این موضوع مطلع شوند. هر چیزی وقتی دارد. این درست که دیگر تعارف از میان برخاسته است و فضای مجازی چیزی برای پنهان کردن باقی نگذاشته اما باید حفظ ظاهر کرد چرا که هیچ چیزی در عالم خلقت مهم تر از ظاهر نیست و اصلا اصل و اساس آفرینش بر همین حفظ ظاهر بنا شده و ما نیز وظیفه ای مهم تر از حفظ صورت و ظاهر نداریم.