آیا موسیقی قدیمی بهتر از موسیقی جدید است؟

تاریخ رشد و تکامل موسیقی در ایران به دوران ماقبل تاریخی باز می گردد. نوآوری موسیقی به شهریار بزرگ افسانه ای، جمشید نسبت داده شده است. از اسنادی که از دوره های مختلف تاریخی ایران به دست آمده چنین استنباط می شود که پارسیان دارای فرهنگ موسیقی غنی و پیچیده ای بوده اند. علی الخصوص از دوران ساسانی شواهد فراوانی به دست آمده که بر وجود حیات موسیقی پویائی در سرزمین پارس دلالت دارد. از این دوره نام موسیقیدانان برجسته ای چون باربد، نکیسا و رامتین به همراه عنوان برخی از آثارشان از گزند زمان مصون مانده است.

از برخی جهات موسیقی و آهنگ های جدید بهتر است و از جهاتی دیگر موسیقی قدیمی، بدون در نظر گرفتن زمان، همیشه موسیقی عالی ساخته می شود، فقط  ممکن است این روزها هرگز نتوانیم بسیاری از آنها را بشنویم. متأسفانه، برچسب‌ها در موسیقی آنچه را که محبوب است هدایت می‌کنند. در نتیجه، ما یک روند جدید هیجان انگیز دریافت می کنیم که به آرامی با تقلیدهای ضعیف تر و ضعیف تر کاهش می یابد (ببینید چه اتفاقی برای هیپ هاپ افتاد).

یکی از چیزهایی که موسیقی را در دهه ۱۹۷۰ و ۸۰ روبه جلو برد، جستجو برای متفاوت بودن بود. هنرمندان و لیبل‌ها از ریسک کردن هراسی نداشتند، و در نتیجه، ما طیف وسیعی از موسیقی‌های عالی را برای انتخاب داشتیم. هیچ زیر ژانر موسیقی (مانند تریپ هاپ، دث متال و غیره) وجود نداشت – همه اینها زیر چتر سبک بزرگی قرار می گرفتند که هیچ کس واقعاً به آن اهمیت نمی داد. امروز همه ما درگیر الگوریتم‌هایی خاص و حتی بدتر از آن هستیم که بیشتر از همان چیزی که فقط به آن گوش داده‌ایم مورد پسند ما هست تا چیزی کاملاً جدید و متفاوت.

داده های جدید از MRC ، اشاره می کند که از تمام موسیقی های مصرف شده در ایالات متحده، ۷۰٪ اغلب قدیمی تر است. در حالی که آخرین آهنگ ها همه توجه و مطبوعات را به خود جلب می‌کنند، در واقع اهنگ های قدیمی تر هستند که باعث درآمدزایی می‌شوند.

سایت نوستالژیک