انقلاب ۵۷، نیازمند بازبینی و بازنگری
انبوهی از وعده های داده شده و چکهای نقد نشده بر روی دست حاکمان و مردم مانده است. آنان که مایلند در سالگرد انقلاب همچنان حماسه سرایی کنند و چشم بر روی این همه ضعف و عقب ماندگی و هزینه سازی برای جامعه و مردم ببندند، خود دانند. اما بسیاری از نخبگان و کارشناسان و روحانیان و عالمان علوم انسانی و اجتماعی و سیاسی و نیز انقلابیون با سابقه اکنون نگران و مغموم و افسرده اند و به هر عرصه ای که نگاه می کنند نابسامانی و ضعف و نآکارآمدی می بینند و بدتر از همه گوش شنوایی در میان حاکمان برای شنیدن نمی یابند.
آن کس که منکر بازنگری و تجدید نظر در یک انقلاب و حرکت سیاسی آرمانی اما خام و فاقد تجربه است که رهبرانش اغلب تصوری بسیط و عوامانه از سیاست و اقتصاد و اجتماع و فرهنگ داشتند و هیچ آمادگی برای تاسیس یک نظام سیاسی نداشتند و با پیروزی ای زودهنگام مواجه شدند، یا ناآگاه و متوهم است و یا شدیدا منتفع و بهره مند از سفره انقلاب.
انقلاب ۵۷ که محصول بی تدبیری و حکمرانی سرکوبگرانه و غیر مردم سالارانه رژیم پهلوی و سرشار از وعده ها و شعارهای جذاب و دینی و مردم پسند بود، از آغاز تبدیل شدن به نظام، در حرکت تدریجی..
انبوهی از وعده های داده شده و چکهای نقد نشده بر روی دست حاکمان و مردم مانده است. آنان که مایلند در سالگرد انقلاب همچنان حماسه سرایی کنند و چشم بر روی این همه ضعف و عقب ماندگی و هزینه سازی برای جامعه و مردم ببندند، خود دانند. اما بسیاری از نخبگان و کارشناسان و روحانیان و عالمان علوم انسانی و اجتماعی و سیاسی و نیز انقلابیون با سابقه اکنون نگران و مغموم و افسرده اند و به هر عرصه ای که نگاه می کنند نابسامانی و ضعف و نآکارآمدی می بینند و بدتر از همه گوش شنوایی در میان حاکمان برای شنیدن نمی یابند.
آن کس که منکر بازنگری و تجدید نظر در یک انقلاب و حرکت سیاسی آرمانی اما خام و فاقد تجربه است که رهبرانش اغلب تصوری بسیط و عوامانه از سیاست و اقتصاد و اجتماع و فرهنگ داشتند و هیچ آمادگی برای تاسیس یک نظام سیاسی نداشتند و با پیروزی ای زودهنگام مواجه شدند، یا ناآگاه و متوهم است و یا شدیدا منتفع و بهره مند از سفره انقلاب.
انقلاب ۵۷ که محصول بی تدبیری و حکمرانی سرکوبگرانه و غیر مردم سالارانه رژیم پهلوی و سرشار از وعده ها و شعارهای جذاب و دینی و مردم پسند بود، از آغاز تبدیل شدن به نظام، در حرکت تدریجی از آرمانها و شعارهایش فاصله گرفت و اکنون انواع و اقسام چالشها را برای خود و بحرانها را برای مردم برجای گذاشته است اما با این حال همچنان فرصت و راه اصلاح برای آن باز است و می تواند با بازنگری و بازخوانی گذشته با اتکای به خرد جمعی راهی جدید بگشاید و ایران را در مسیر پیشرفت مادی و معنوی قرار دهد.