به یاد خانه ای که در آن نور است و به خانه خدا شباهت دارد

پدر و مادر دو وجود مبارکی که خداوند در این باره به صراحت در بخشی از آیه ٢٣ سوره اسراء می فرماید: " و قَضی ربک أَلاَّ تَعبدوا إِلاَّ إِیاهو بِالْوالِدینِ إِحساناً" پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. در ادامه در آیه ٢٤ سوره اسرا اینگونه میفرماید : " واخْفِض لَهما جنَاح الذُّلِّ مِنَ الرَّحمةِ وقُلْ ربِّ ارحمهما کَما ربیانِی صغِیرًا " و همیشه پر و بال تواضع و تکریم را با کمال مهربانی نزدشان بگستران و بگو : پروردگارا، چنانکه پدر و مادر، مرا از کودکی (به مهربانی) بپروردند تو در حق آنها رحمت و مهربانی فرما. همین دو آیه مبارک شان و جایگاه والا و بی نظیر پدر و مادر را در زندگی انسان مشخصی میکند.
خداوند بعد از اینکه امر به عبادت و بندگی اش میکند . میفرماید با پدر و ماد نیکی کنید و به انسان میگوید با خشوع و تواضع برای پدر مادر بخاطر تربیت و ایثاری که در حق تو کردند دعا کن نمیدانم که چنین جایگاه والا مقام را خداوند به دیگر مخلوقاتش داده باشد و مشخصا بعد از توجه به خدا توجه به پدر و مادر مهم است و مشخصا تکریم و بزرگداشت و احسان و خدمتگزاری به پدر مادر بخشی از راه و مسیر بندگی خداوند عبادت اوست و هر چقدر در مقابل پدر و مادر کوچکی کنی و آنها را تکریم کنی . خداوند به همان مقدار تورا در دنیا و آخرت بزرگ و والا مقام نشانت میدهد و بر عکس هر چقدر در مقابل و پدر و مادر بزرگی و کبر کنی به همان مقدار ذلیل خواهی بود و این سنت خداست.

والحمدالله از پدر و مادر گفتم و میخواهم در ادامه این دلنوشته درباره خانه پدر و مادر هم چند خط بنویسم. خانه پدر و مادر بعد از خانه خدا، تنها خانه ای است که روزی دهها بار میتوانی بروی بدون دعوت، و هر بار صاحبخانه از دیدنت خوشحال و خوشحالتر میشود. خانه ای که برای رفتن نیازی به دعوت ندارد، خانه ای که حتی خودت میتوانی کلید بیندازی و وارد شوی، خانه ای که همیشه چشمانی مهربان به در دوخته تا تو را ببینند، خانه ای که یادآور آرامش کودکانه توست، خانه ای که حضورت و نگاهت به پدر و مادر عبادت محسوب میشود و گفتوگویت با آنها ذکر الهی است، خانه ای که اگر نروی دل صاحبخانه میگیرد و غمگین میشود، خانه ای که قهر با آن، قهر با خداست! خانه ای که دو تا شمع سوخته اند تا با وجودشان روشنی به من و ما بدهند و تا وقتی سوسو میزنند، شادی و حیات در وجودت جریان دارد، خانه ای که سفره هایش خالص و بی ریاست، خانه ای که وقتی خوردنی آوردند اگر نخوری ناراحت و دلشکسته میشوند، خانه ای که همه بهترینهایش با خنده و شادمانی تقدیم تو میشود، خانه ای که هر چه بگویم نمی توانم بگویم این خانه چقدر بزرگ است .

چقدر خانه والدین به خانه خدا شباهت دارد. "قدر این خانه ها را بدانیم"، "قدر این فرشته های آسمانی را بدانیم"، چه آنهایی که هستند و چه آنهایی که نیستند اما یادشان در قلب و روح ما جاودانه اند مواظب شان باشید . شاید خیلی زودتر از آن که فکر کنیم دیر میشود. با این دلنوشته زیبا و ارزشمند در وصف پدر و مادر بی نظیر و بی بدیل میخواهم میلاد حضرت زینب سلام االله علیها که برای فرزندان و بازماندگان حسین علیهالسلام و اصحاب عاشورایی حسین در مصائب کربلا و درمسیر بعد از کربلا هم پدر بود و هم مادر را بر تمامی شیعیان و مسلمانان جهان تبریک بگویم . روز میلاد حضرت زینب (س) در ایران اسلامی ما به نام « روز پرستار» مزین و ثبت شده و یادآور ایثار و فداکاری و خدمتگزاری خواهران و برادران پرستار عزیز و ارجمند ایرانیم است. وقتی به زحمات و تلاش های شما پرستاران که برای بهبود و سلامت بیماران با مهربانی و محبت و ایثارگرانه تلاش و خدمت میکنید به یاد آیه نعمات خدا « و إِنْ تَعدوا نِعمةَ اللَّهِ لَا تُحصوها » و به یاد یکی از نعمتهای خوب خداوند می افتم. یاد شما پرستارانی که مثل پدر و مادر برای فرزندان و مثل فرزند برای پدرو مادر و خلاصه مثل پروانه برای انسانیت و با تمام وجود و لطف و مهربانی و ایثارگرانه از بیماران مواظبت میکنند. حقیقتا به وجود مهربان و عزیز و مبارکتان افتخار میکنیم و برای شما عزیزان ارجمند و محترم دعا می کنیم دعا میکنیم که همیشه سایه عزت و نصرت و رحمت خداوند متعال بر وجود ایثارگرتان مستدام باشد و دعا میکنم که سلامت و سرفراز توفیق بیشتر خدمتگزاری به خانواده خودتان یعنی خانواده ملت بزرگ ایران را داشته باشید. آمین روز میلاد حضرت زینب سلام االله علیها و روز پرستار مبارک.

* امیر بازنشسته خلبان آزاده و جانباز دفاع مقدس