می خواهیم سرمان در جام ملت‌ها بلند باشد

غالب خبرها هم این بود که:«از بورکینافاسو گل می خوریم،خدا رحم کند بازی مقابل کره جنوبی و ژاپن را.»

هر چند که در دقایق ۴۲ و ۷۰ طارمی و ابراهیمی دو گل زدند تا گلیم خودمان را از این بازی بیرون بکشیم اما اتفاق هایی که افتاد باعث شد تا یک زنگ خطر جدی به صدا در بیاید.کمتر از یک هفته دیگر جام ملت ها آغاز می شود و بدون تعارف و خطاب به امیر قلعه نویی سرمربی تیم ملی باید گفت که این ترکیب و این سبک بازی،شاید مقابل همین بورکینافاسو،فلسطین و هنگ کنگ جواب بدهد اما مقابل کره،ژاپن،عربستان و استرالیا ترکیب برنده نیست.
خیلی ها می گویند فوتبال است و هزار و یک اتفاق قبول،اما بیایید این را هم قبول کنیم که خیلی از این اتفاق ها در تاریخ فوتبال همیشه به ضرر ایران تمام شده؛حتی آنهایی هم که به ضررمان نبوده را خودمان کاری کردیم تا چوبش را بخوریم.مثل بازی با ژاپن در دوره قبلی بازی ها که خیلی ساده،مفت و مجانی بازی را به آنها باختیم.آن هم با اعتراض بی مورد به داوری(قبل از اینکه سوت بزند) که نشات گرفته از فرهنگ فوتبالی مان دارد؛معترض،طلب کار و حق به جانب،قبل از تصمیم قاضی سیاه پوش!

این بار اما نمی خواهیم این چیزها تکرار شود؛هرگز دوستش نداریم.اگر هم می نویسیم و از این می گوییم که زنگ خطر به صدا درآمده برای این است که هیچ ایرانی ای دوست ندارد تیم ملی کشورش در هر رشته ای در مسابقات بین المللی بازنده باشد.

این را می نویسیم چون دل مان می خواهد وقتی مقابل تیم های پرقدرت قاره قرار می گیریم لذتش را ببریم،اقتدارمان را نشان بدهیم و بازی را فوتبالی ببریم.

بازی با بورکینافاسو زوایای زیادی از ضعف های تیم را نشان داد.از اشتباهات فردی گرفته تا تاکتیک هایی که فقط روی کاغذ جواب می دهند.آقای قلعه نویی و سایر عزیزان در تیم ملی! برای همه شما آرزوی موفقیت می کنیم و امیدواریم تا راهی را پیش بگیرید که تیم خوب بازی کند،خوب نتیجه بگیرد و سرمان در جام ملت های آسیا بلند باشد.به همه شما ایمان داریم و این بدون تعارف آرزوی قبلی همه ماست که از راه دور بازی های تان را تماشا و از صمیم قلب برای تان آرزوی موفقیت می کنیم.

۲۵۸ ۲۵۱