پر اشتهایی عصبی یا بولیمیا چیست؟

تاریخ آخرین آپدیت j F Y

سایت mayo clinic در تعریف بولیمیا می نویسد؛ پرخوری عصبی یک اختلال جدی و تهدید کننده زندگی ست. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است به طور مخفیانه پرخوری کنند، بدون اینکه کنترلی بر خوردن خود داشته باشند، و سپس سعی می کنند کالری اضافی را با روشی نامناسب از بین ببرند. آنها برای از بین بردن کالری و جلوگیری از افزایش وزن ممکن است از راه های مختلفی استفاده کنند، به عنوان مثال ایجاد استفراغ به طور منظم، استفاده از مکمل های کاهش وزن یا تنقیه و روش هایی دیگر.

شما می توانید جهت خرید مکمل دستگاه عصبی از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید .

دلایل ایجاد پراشتهایی عصبی

در منابع خارجی اینطور گفته شده که دلیل اصلی ایجاد این بیماری هنوز ناشناخته است. اما عوامل بسیاری بر تشدید اختلال بولیمیا تاثیر گذارند؛ مانند ژنتیک، ویژگی های فیزیکی فرد، سلامت عاطفی، انتظارات اجتماعی و مواردی از این قبیل.

عوامل موثر بر اختلال پراشتهایی

برخی مقاله های انگلیسی درباره عوامل موثر بر پراشتهایی اینطور گفته اند که دختران و زنان بیشتر از پسرها و مردها در معرض ابتلا به این اختلال هستند. پراشتهایی معمولا در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی بروز پیدا می کند. در ادامه به برخی از عوامل موثر بر این اختلال اشاره می کنیم؛

بیولوژی: افرادی که اقوام درجه یکشان دارای این اختلال هستند بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. همچنین اضافه وزن در دوران کودکی یا نوجوانی ممکن است خطر ابتلا به اختلال پراشتهایی عصبی را افزایش دهد.

مسائل روانی و عاطفی: مشکلات روانی و عاطفی مانند افسردگی، اختلال اضطراب یا مشکلات مصرف مواد، به طور مستقیم با اختلال پراشتهایی در ارتباط است. افراد دارای این بیماری ممکن است نسبت به خود احساس بدی داشته باشند. در بعضی موارد ضربه های عاطفی و محیط استرس زا هم می تواند از عوامل موثر بر بروز و تشدید اختلال پراشتهایی عصبی باشد.

رژیم: افرادی که دارای رژیم غذایی هستند احتمال بیشتری برای ابتلا به اختلال پراشتهایی دارند. بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا بین دوره های پراشتهایی، کالری مصرفی خود را به شدت محدود می کنند، که همین امر ممکن است میل به پرخوری مجدد و سپس پاکسازی را ایجاد کند. دیگر عوامل محرک بر پراشتهایی شامل استرس، تصور منفی نسبت به بدن خود، غذا و بی حوصلگی است.

علائم و نشانه های پراشتهایی عصبی

• خوردن حجم غذای زیاد در دوره های پراشتهایی به نسبت وعده های عادی
• از دست دادن کنترل هنگام غذا خوردن
• ترس دائمی و بسیار زیاد از افزایش وزن
• توجه افراطی به ظاهر بدن و نارضایتی از فرم اندام خود
• مصرف مکمل برای کاهش وزن
• استفاده از داروهای مسهل
• تلاش برای استفراغ پس از پرخوری

تفاوت بین پرخوری (BED) با پراشتهایی عصبی (bulimia nervosa)

بولیمیا به صورت پرخوری و تخلیه دستگاه گوارش یا تلاش برای خلاص شدن از کالری های زیاد مصرف شده از طریق استفراغ، مصرف مسهل ها یا ورزش بیش از حد تعریف می شود. اگر کسی BED داشته باشد، به طور معمول از هیچکدام از این روش ها برای خنثی کردن افزایش وزن ناشی از پرخوری استفاده نمی کند.

در واقع تفاوت اساسی این دو نوع اختلال در مرحله تخلیه و پاکسازی است. در پراشتهایی عصبی فرد پس از خوردن افراطی سعی در جبران می کند که این عمل با اقدامات خطرناکی از جمله استفراغ عمدی، روزه گرفتن افراطی، ورزش کردن افراطی و همچنین استفاده از ملین ها همراه است. پرخوری ممکن است اتفاقی طبیعی باشد که برای همه افراد مثلا به واسطه حضور در یک مهمانی رخ دهد؛ بنابراین اتفاقی همیشگی و تکرار شونده نیست. اما در اختلال پراشتهایی عصبی این موارد تکرار شونده هستند و فرد در طول هفته یا ماه به اجبار نیاز به پرخوری پیدا می کند.

آیا افراد مبتلا به پراشتهایی عصبی همیشه اضافه وزن دارند؟

از آنجایی که افراد مبتلا به پراشتهایی عصبی به خاطر ترس از افزایش وزن دست به پاکسازی می زنند، بنابراین این افراد معمولا هیچ اضافه وزنی ندارند و وزن آنها در یک سطح طبیعی و نرمال قرار دارد. این موضوع ذهن و فکر آنها را به طور مداوم به خود مشغول می کند. اعضای خانواده و دوستان فرد مبتلا، ممکن است متوجه شوند که فرد بیمار بعد از غذاخوردن بلافاصله به حمام یا دستشویی می رود.

عوارض مخرب پراشتهایی عصبی یا بولیمیا بر بدن

• مشکلات قلبی و عروقی: افرادی که دچار این بیماری هستند با بالا آوردن غذا مقدار زیادی آب، مواد معدنی و مغذی را از دست می دهند. از دست دادن مواد مغذی و آب بدن باعث بی نظمی در ضربان قلب و نارسایی قلبی می‌شود. منظور از نارسایی قلبی این است که عضله‌های قلب ضعیف می شوند و نمی توانند خون را به خوبی به رگ ها پمپاژ کنند؛ در این صورت فشار خون پایین می آید. توجه کنید که مشکلات قلبی ناشی از بولیمیا می تواند کشنده باشد.

• مشکلات غدد درون ریز: پانکراس یک غده درون ریز و برون ریز است که انسولین، انواع هورمون ها و آنزیم های گوارشی ترشح می کند. بولیمیا موجب التهاب پانکراس می شود که به آن پانکراتیت می گویند. پانکراتیت دارای نشانه هایی از قبیل درد شکم و کمر، حالت تهوع و استفراغ، تب و کم آبی است.

• بهداشت دهان و دندان: یکی از راه های پاکسازی که افراد مبتلا به بولیمیا انجام می دهند بالا آوردن غذاست، که موجب می شود اسید معده وارد محیط دهان شود. اسید معده مینای دندان را از بین می برد و منجر به پوسیدگی دندان، لکه دار شدن آن و بیماری های لثه می شود.

• مشکلات گوارشی: بالا آوردن مکرر غذا در اختلال پراشتهایی عصبی، پوشش مری را از بین می برد و بافت گلو را متورم می کند. زخم معده در افراد مبتلا به این اختلال بسیار شایع است. منقبض شدن شکم، ناراحتی و نفخ معده از دیگر اثرات مخرب اختلال بولیمیاست. در بعضی از افراد بولیمیا و بالا آوردن مکرر غذا باعث پارگی شکم می شود. این افراد چرخه‌ی هضم غذایی منظمی ندارند و بعضا دچار یبوست و بواسیر هستند.

• کمبود آب بدن: همانطور که گفته شد در چرخه‌ی بولیمیا مرحله آخر پاکسازی نام دارد که معمولا با بالا آوردن غذا همراه است. در هرصورت این عمل باعث کم شدن آبِ بدن می‌شود. بدن انسان برای انجام همه فرآیند‌ها به آب و الکترولیت‌ نیاز دارد. کمبود آب در بدن باعث آسیب به کلیه‌ها، آسیب به مغز و نارسایی کبدی می‌شود.

• آسیب به چشم و پوست: بولیمیا روی چهره فرد هم اثر می گذارد. بالا آوردن غذا باعث پارگی رگ های چشم، تورم و قرمزی چشم می شود. فک و گونه های متورم هم از اثرات منفی ظاهری این اختلال است. پوست خشک و تیره رنگ به خاطر کمبود آب در بدن هم از اثرات منفی این بیماری است.

• مشکلات روحی و روانی: برخی از مشکلات روحی که یک فرد مبتلا به پراشتهایی عصبی ممکن است با آن درگیر شود عبارتند از؛ تغییرات خلق و خو، افسردگی، رفتارهای وسواس گونه، اضطراب، گوشه گیری و آسیب به خود.

• مشکلات قاعدگی و بارداری در زنان: بولیمیا موجب قاعدگی نامنظم در زنان می‌شود. حتی گاهی ممکن است این چرخه را متوقف کند. این اختلال در بارداری نیز مشکلاتی ایجاد می‌کند. زنان بارداری که به این اختلال دچار هستند ممکن است درگیر فشار خون بالا، دیابت بارداری، سقط جنین، زایمان زودرس و معلولیت نوزاد شوند. این افراد بیشتر به عمل سزارین نیاز پیدا می‌کنند. بولیمی خطر افسردگی بعد از زایمان را نیز بالا می‌برد.

درمان پراشتهایی عصبی

فرد مبتلا به پرخوری عصبی نیاز به چندین نوع درمان دارد، با این حال، ترکیبی از روان درمانی به همراه داروهای ضدافسردگی احتمالا برای غلبه بر این اختلال موثرترین راه‌حل باشند.

درمان پرخوری عصبی عموما نیازمند یک کار گروهی است که شامل خود بیمار، خانواده، پزشک معالج، یک روانپزشک و یک متخصص تغذیه می‌شود. در ادامه به برخی از این درمان ها اشاره می کنیم:

• روان درمانی: شامل صحبت کردن با یک روانپزشک در مورد پرخوری عصبی و مسائل مربوط به آن که شامل رفتار درمانی شناختی، درمان خانوادگی و روان درمانی بین فردی.
• درمان دارویی: داروهای ضد افسردگی می توانند به کاهش علائم پراشتهایی عصبی کمک کنند. تنها داروی ضدافسردگی که توسط FDA برای درمان پراشتهایی عصبی مورد تایید قرار گرفته فلوکستین است. فلوکستین نوعی مهارکننده بازجذب سروتونین است که حتی زمانی که افسردگی ندارید هم می تواند به شما کمک کند. البته مصرف این دارو تنها زیر نظر پزشک توصیه می شود.

• آموزش تغذیه: متخصصان تغذیه می‌توانند رژیم غذایی خاصی را به بیمار توصیه کنند که بتواند به آنان کمک کند. این رژیم غذایی می تواند به بیماران کمک کند به عادات غذایی سالم دست یافته و در ضمن از گرسنگی و هوس شدید نسبت به غذاهای ناسالم جلوگیری کنند.

• بستری شدن: پرخوری عصبی معمولا می‌تواند بدون بستری شدن در بیمارستان نیز معالجه شود. اما در صورتی که علائم بیماری شدید بوده و عوارض آن هم جدی باشند، ممکن است که بیمار به بستری شدن نیاز داشته باشد.

مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطلب زیر را به شما پیشنهاد می دهد :

• بی اشتهایی عصبی یا انورکسیا می تواند سبب مرگ شود!

لطفا امتیاز خود را به این مقاله ثبت نمایید[کل: ۰ میانگین: ۰]