او که دنبال گرفتن غریق بود
استاد فاطمی نیا، ویژگی های متمایزی نسبت به سایر وعاظ و منبری های هم تراز و هم عصر خود داشت که او را در جایگاهی بعضا فراتر از اسمها و رسمها نشانده بود و بعضا سبب شده تا چشمها و خشمها و رشکهایی متوجه او شود.
برخی ویژگیها در او نادر و منحصر به فرد بود و برخی را میتوان صرفا در میان سالکان و طی طریق کردگان راه سراغ گرفت. سادگی کلام و صمیمت لحن و دلپذیری گویش، از او عالمی ساخته بود با مخاطبانی عام و خاص که به سرعت در قلبشان رخنه میکرد و تا عمق جان ایشان را متاثر میساخت. هیچ ردی از ریاکاری و اغراض دنیوی و سیاسی در مشی و سلوک او هویدا نبود و این کلامش را نافذ و دلنشین و خالی از حب و بغضهای متداول امروزی ساخته بود. سنگین ترینِ معارف دین و اصول اخلاقی را با زبانی صاف و بیغل و غش و با ته لهجه شیرین آذری ساده میکرد و لقمههای معرفت را دلسوزانه برای مستمعان و مخاطبان و شاگران خود برمیگرفت.
هماهنگی و یک رنگی ظاهر و باطن زندگیاش و صمیمت و نرم خوییاش چه در منبر و چه در مرعا و منظر، منزلتی بزرگ به او داده بود که نزد مخاطب، خصوصا نوجوانان و جوانانِ دلزده و فراری از روحانیت و وعظ و منبر،..