لزوم عبور از بحران در روابط خارجی
تروئیکای اروپایی و به تبع آن اتحادیه اروپا از ادامه تلاشها برای مذاکرات نتیجه بخش، پاپس کشیده و هرگونه ابتکار عمل را در این باره به واشنگتن سپردهاند. روسیه و چین با نگاه به دغدغههای استراتژیک خود، سیاست بنشین و ببین را در این بزنگاه پیشه کردهاند. در این میان آنچه اهمیت دارد، خطر بسته شدن کامل درهای دیپلماسی است که مذاکرات برجام تاکنون مانع آن بود. مذاکرات، ادامه دیپلماسی را بر هر گزینه دیگر اولویت میدهد. خطر هنگامی است که دیپلماسی به طور رسمی دستهای خود را بالا ببرد و راه را برای رفتن به سوی دیگر گزینهها یا همان پلنB باز کند.
عدم قطعیت در فضای عمومی به بدبینی میان تهران و اروپا دامن زده است. این وضع همانی است که مخالفان بازگشت ایران به جامعه جهانی از ابتدای شروع دور تازه گفتوگوهای برجامی در پی آن بودند. عبور اروپائیان از امید به توافق، برای مخالفان برجام بسا ایدهآلتر از آن بود و هست که دولت بایدن به شکل رسمی اعلام کرد که دیگر تمرکز خود را از روی برجام برداشته است. در نگاه مخالفان برجام، اروپائیان سبب تشویق محافظهکاری در مواضع واشنگتن در قبال تهران بودند. حالا این اروپاست ک..