به بهانه دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ـ بخش چهارم: پیروی از گمان
وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا (نجم، ۲۹)
و آنان به این آگاهی ندارند، از چیزی جز گمان خویش پیروی نمیکنند، و گمان هیچگاه [ ما ] از دست یافتن به حقیقت بینیاز نمیکند.
انسان غیرمعصوم نمیتواند همه رفتارهای خود را همواره بر آگاهی کامل و یقین مبتنی سازد و چه بسا در مواردی ظن خویش را راهنمای عمل قرار دهد. در مباحث روششناختی به دست آوردن احکام شرعی از متون اصلی دینی، حجم گستردهای از مطالب همراه با باریکبینیهایی خیرهکننده در باره گمانهای معتبر و چگونگی معیار قرار دادن آن برای رفتارهای دینی وجود دارد.
مرحوم علامه طباطبائی ذیل این آیه شریفه و بر پایه استناد به دیگر تفاسیر و فرهنگ واژگان قرآنی، گمان نکوهیده شده در این آیه را همسان توهم و یا دربردارنده توهم شمرده است. از این نوع گمانهای وهمآلود باید پرهیز کرد.
یکی از چالشهای جدی در ایام انتخابات و حکمرانی دولت نهم و دهم در سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ مبنا قرار گرفتن و دامن زده شدن به اندیشهها یا شِبهاندیشههایی بود که ظاهر دینی داشت ولی هیچ یک از عالمان ..