ما به این شادی نیاز داشتیم
به همه مردم و همه دستاندرکاران حوزه فوتبال، بازیکنان و کادر فنی که این فضا را ایجاد کردند، تبریک میگویم. طبیعتا من هم به عنوان یک شهروند هم شاد شدم و هم در چشمهایم اشک جمع شد.
نه فقط یکبار که چند بار هر بار تصاویر را نگاه میکردم که مردم شادی میکنند، خیلی ذوق زده شدم و احساساتم را به شکلهای مختلف نشان دادم. اما این پیروزی بهانهای است که به این نکته اشاره کنم که هر کاری که انجام آن سبب شادی مردم شود و به تبع آن به صورت عمومی جشن بگیرند، باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد. خیلی وقت بود که در سطح خیابان اینجوری رفتار شادمانه حتی موقتی نداشتیم. هرچند بخشی به کرونا برمیگردد که طبیعتا شرایط را تغییر داده و حتی عروسیها هم دیگر برگزار نمیشود که فرصتی برای شادیهای جمع محدودتری در یک فضاست. ولی آنچه خود من هم به عنوان یک شهروند نیاز دارم و داشتم و خواهم داشت، شادی کردن است.
چقدر خوب است که مدیران، این نیاز را احساس کنند و این نیاز را سرکوب نکنند. نه در جامعه ما بلکه در هر جامعهای که فرصتهای شادمانه کمتر باشد، مردم آن جامعه از نظر شاخصهای کلان اجتماعی- روانی ممکن است وضعیت خوبی نداشت..