«غروب برجام» با سکوت گذشت
مدتها پیش از شروع غافلگیرانه جنگ «حماس ـ اسرائیل»، غرب با گره زدن سرنوشت برجام و انجام تعهدات خود در این روز با جنگ اوکراین، از ادامه تحریمهای تسلیحاتی ایران خبر داده و ۱۸ اکتبر را روزی هشدار دهنده برای جمهوری اسلامی خوانده بودند. تهران نیز به این تهدیدها به فراخور غلظتهایش پاسخ میداد. ازجمله اینکه «ناصر کنعانی» در واکنش به غوغای برپا شده گفته بود:« صبرکن تا روزموعود.»
روز موعود به سر رسید اما در سکوت؛ نه طرفهای غربی و نه تهران در اینباره آن کردند که تهدید میکردند. این سکوت چه معنا دارد؟ آیا ترجیح طرفها عبور مسالمتآمیز از روزی است که میتوانست ـ یا میتواند ـ نقطه عطفی در نوع تعاملات آینده ایران و غرب باشد؟ آیا این سکوت پیامد گفتوگوهایی است که مدتهاست میان تهران و واشنگتن جریان دارد؟ آیا جنگ حماس ـ اسرائیل اولویتهای تازهتری را در دستور کار همه طرفها قرار داده و غرب نمیخواهد در کنار دو جنگ جاری در خاورمیانه و اروپا، جبهه دیگری گشوده شود؟ اگر پاسخ به همه پرسشهای بالا مثبت است، چرا وضعیت در حالت انجماد باقی مانده و بلاتکلیفی در نتیجه بخشی هشت سال توافق برای رسیدن به این ر..