اما آیا دشمن به راحتی این مسیر را برای ایران باز می گذارد؟
البته که نه!
و صد البته مهمتر از پیروزی در جنگ، حفظ و تداوم و توسعه آن پیروزی است
نگارنده از نقص آتش بس و از سرگیری جنگ با رژیم صهیونیستی و آمریکا و ناتو خیلی نگران نیست چرا که در صورت وقوع چنین جنگی باز هم طرف پیروز به احتمال قریب به یقین طرف ایرانی خواهد بود که البته باز هم به تبیین چرایی آن نمی پردازم.
آنچه ضروری می دانم همین امروز یادآوری کنم خطر بالقوه یک تهدید است و آن هم‌اصل «غافلگیری» است (principle of surprise)
ضربت زدن به حریف در زمان و مکانی که انتظار و آمادگی آن را ندارد و باعث آشفتگی او می شود، اصل غافلگیری گویند، غالبا بهترین نتیجه از نبرد وقتی حاصل می شود که سایر اصول با اصل «غافلگیری» همزمان به کار بسته شوند غافلگیری با حفظ اسرار نظامی اختفا و اطلاع کافی از حریف و تنوع در طرحهای عملیاتی به دست می آید …
بر پایه همین اصل اساسا باید تصمیم گیران استراتژیک کشور ما لیستی تهیه نمایند از مولفه ها و شرایطی که با تحمیل یا وقوع احتمالی هر یک از آنها خدای ناکرده غافلگیر بشویم، و آرایش دفاعی و سامانه مدیریتی کشور کما بیش تحت تاثیر قرار گیرد …
نگارنده به طور مثال به چند مورد از زمینه‌هایی که احتمال غافلگیری نباید دور از انتظار باشد اشاره می نماید:
۱- احتمال ترور مقامات سیاسی رده اول کشور به طور فردی و جمعی و یا خدای ناکرده، تحمیل خلا رهبری و فرماندهی راهبردی کشور و دفاع، همزمان با اوجگیری جنگ. با این توضیح که ممکن است دشمن کینه‌وز این ترور را به شکلی هم پیش ببرد که حتی ظاهرا به صورت طبیعی هم جلوه داشته باشد به ویژه با بهره گیری از عامل نفوذ…
البته این اصل را هم باید مد نظر داشته باشیم که دشمن ممکن است در صورت وقوع چنین شرایطی مرموزانه و حتی به ظاهر دلسوزانه به صورت مستقیم و غیر مستقیم تلاش نماید در پردازش فرایند جایگزینی ایفای نقش نموده و درصدد تقویت زمینه انتخاب گزینه های ضد گفتمان انقلاب اسلامی برآید و بعد از آن، اهداف خود را از مسیر استحاله و تغییر محتوا پیش ببرد (با نقاب های ظاهرالصلاحی مانند عقلانیت و …)
۲- احتمال طراحی پروژه هایی مانند عملیات انفجار پیجرها در لبنان و ترور شبکه ای فرماندهان میانی و عملیاتی و حتی مدیران تاثیرگذار کشور و یا طراحی و اجرای ترورهای بیولوژیک از طریق مسموم نمودن خوراک و آشامیدنی ها و حتی هوا و تنفس
۳- احتمال استفاده از سلاح های غیر متعارف مانند سلاح شیمیایی یا حتی هسته ای در بخشهایی از کشور
۴- احتمال استفاده از نیروی زمینی از طریق هدایت آنها از طریق دریا یا برخی از کشورهای همسایه و یا کانال های زیر زمینی مانند تونل های مترو و غیره
۵- احتمالا طراحی و اجرای پروژه های محرک عواطف مردم و تلاش برای راه اندازی نافرمانی های مدنی و شورش های اجتماعی از طریق شایعه و فریب افکار عمومی و جنگ روانی
۶- احتمال دستکاری گسترده در تنظیمات اقلیمی و خلق شرایط کم آبی و پدیدهایی زمین‌لرزشی مانند هارپ و غیره
و …
