سیاستمدارانی که صلح را دوست ندارند!

از کودکی با کتاب انس داشتم ،برادری داشتم که در قید حیات نیست و به برزخ رفته است،خداوند درجه اش را عالی کند و همچنین رفتگان عزیز شما را.کتابی داشت به نام یکسو نگریستن و یکسان نگریستن: صد ماجرا از شیخ ابوسعید ابی‌الخیر به انتخاب و تلخیص:فریدون مشیری،این کتاب را به ما هم توصیه می کرد که سپس سنگ بنای تفکرمان شد.

همیشه فکر می کردم که همین راه راست حمد در نماز،همان است که ابوسعید گفته است.شاید به باور برخی جزم و تعصب باشد،اما نیست،بسته به نوع نگاه شما به زندگیست.نگاه سلسله عارفان از ابوسعید ،بایزید ،شیخ خرقانی ،مولانا و ابن عربی تا اهل بیت همه عرفانی و عاشقانه بوده است.نگاهی که سیاستمداران رایج همیشه از آن وحشت داشته اند،چون زیربنای تفکر دنیایی مبتنی بر تکبر و غرور را در هم می شکند.

این نگاه همواره در قلب مردم حضور داشته است،سیاستمدارانی بسیار که از یادها رفته اند و این چند تنی که در عشق زیستند، همیشه جاودانه اند.اکنون در این دنیایی که ما رهگذریم،مردمی داریم که قلبشان به سادگی همراه همین راه مستقیم است، با تمام سختی های زندگی یکسان و یکسو می نگرند،صاف و ساده، بی ریا و در نقطه مقابل سیاستمدارانی، البته سیاست بازانی داریم که گرچه لباس خدمتی به تن کرده اند که به واقع سارقانی بی رحم و مروتند که به جز جاه ،مال و غرور به چیزی نمی اندیشند،گاهی گمان می کنم به معاد و روز حسرت باور ندارند،چون اعمال شان در دنیاطلبی این را نمی گوید.

این سیاست بازان در سراسر دنیا-به جز چند جا- به جنگ و نابرابری دامن می زنند،خشونت و تهدید را گسترش می دهند و عمران توصیه شده الهی را با سلاح های مخرب نابود می کنند،بیگناهان را می کشند و پایه گذار استمرار ظلم و تباهی اند.من آرمانگرایی خوش بینم که شاید روزگاری بیاید،جنس متصدیان خدمت شبیه مردم باشد و باورمند به پاکی آن ها. به جای تهدید و جنگ زبان صلح و دوستی را برگزینند و به جای گسترش نابرابری به برابری و عدل بیاندیشند. بی تردید هرجا در تاریخ و یا در دوره معاصر بذری ازصلح و دوستی، فضیلت های اخلاقی و تواضع نشسته است،هم مردم به آرامش و آزادی رسیده اند و هم راه راست خود را به سهولت یافته اند.

چون در سیاست یک خط قرمز بزرگ هست، آنجا که مردمی،ملتی و جماعتی احساس آرامش و امنیت نکنند، هرجا کوچکترین احساس ناامنی کنند به یقین آنجا راه راست نیست و خداوند غایب است.
با این وصف در آغاز قرن جدید سال شمسی امیدوارم سیاست بازان دنیا با تغییر ذهنیت ها از نفس اماره خود گامی بیشتر گذاشته و نفس لوامه و مطمئنه همان گونه که در ما آدم ها هست در حکومت و پیکره تصمیم سازی ها هم متجلی شود.