تفاوت بین حمله پانیک و حمله اضطرابی چیست؟

حمله پانیک و حمله اضطرابی معمولاً از نظر شدت و علت متفاوت هستند. با این حال، هر دو می توانند باعث ضربان قلب سریع، تنفس کم عمق و احساس ناراحتی شوند. حملات پانیک اغلب شدیدتر هستند و می توانند با یا بدون محرک رخ دهند، در حالی که حملات اضطراب پاسخی به یک تهدید درک شده است. در این مقاله به تفصیل، به تفاوت بین حملات پانیک و اضطرابی می پردازیم.

تفاوت بین حملات پانیک و اضطرابی

مردم اغلب از اصطلاحات حمله پانیک و حمله اضطرابی به جای یکدیگر استفاده می کنند، اما آنها یکسان نیستند. این نوع حملات، شدت و مدت زمان متفاوتی دارند. علائم حمله اضطرابی با شرایط سلامت روانی از جمله اختلال وسواس فکری اجباری و تروما ارتباط دارد، در حالی که حملات پانیک عمدتاً بر افراد مبتلا به اختلال پانیک تأثیر می گذارد. از آنجایی که علائم بسیار مشابه هستند، تشخیص حملات پانیک و اضطراب دشوار است.

علائم حمله پانیک

حملات پانیک به طور ناگهانی رخ می دهد و می تواند با یا بدون محرک قابل شناسایی رخ دهد. حملات پانیک معمولا ۵ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد. با این حال، چندین حمله پانیک می‌تواند پشت سر هم رخ دهد و به نظر می‌رسد که یک حمله بسیار طولانی‌تر است. پس از حمله، بسیاری از افراد در بقیه روز احساس استرس یا نگرانی می کنند. علائم آن عبارتند از:

• ضربان قلب سریع
• درد قفسه سینه
• سرگیجه یا سبکی سر
• گرگرفتگی یا لرز
• حالت تهوع
• بی حسی یا گزگز در اندام ها
• تکان دادن بدن
• تنگی نفس
• درد معده
• عرق کردن

همچنین افرادی که حمله پانیک را تجربه می کنند احتمال دارد احساس از دست دادن کنترل کنند، ترس ناگهانی داشته باشند که بمیرند یا احساس کنند از خود یا محیط اطرافشان جدا شده اند.

علائم حمله اضطرابی

در حالی که حمله پانیک به طور ناگهانی بروز می کند، علائم حمله اضطرابی پس از یک دوره نگرانی بیش از حد ایجاد می شود. علائم حمله اضطرابی می تواند در طی چند دقیقه یا چند ساعت آشکارتر شود. آنها معمولاً شدت کمتری نسبت به حملات پانیک دارند اما اغلب بیشتر از علائم حمله پانیک طول می کشد. آنها می توانند برای روزها، هفته ها یا ماه ها باقی بمانند. علائم اختلال اضطراب فراگیر (GAD) عبارتند از:

• عصبی بودن
• تحریک پذیری
• افزایش ضربان قلب
• تنفس سریع
• لرزیدن
• عرق کردن
• احساس خطر قریب الوقوع
• مشکل در تمرکز
• اختلالات خواب

چه چیزی باعث حمله پانیک و حمله اضطرابی می شود؟

علل دقیق حملات پانیک و اضطراب نامشخص است. افراد احتمالاً به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، پزشکی و خارجی به این اختلالات مبتلا می شوند. افراد می توانند به دلیل تهدیدات قابل پیش بینی یا غیرقابل پیش بینی، حملات پانیک یا اضطراب را تجربه کنند. یک فرد احتمال دارد به دلایل زیر دچار اضطراب یا حملات پانیک شود:

1. عوامل استرس زای محیطی
2. ترک الکل یا مواد مخدر
3. شرایط مزمن یا درد مزمن
4. عوارض جانبی دارو
5. فوبیا (ترس بیش از حد از اشیا یا موقعیت ها)
6. قرار گرفتن در معرض محرک های تروما
7. استفاده بیش از حد از محرک هایی مانند کافئین

عوامل خطر حملات پانیک

اگر افراد مواردی مانند سابقه شخصی یا خانوادگی حملات پانیک، سایر مشکلات سلامت روان مانند افسردگی، اختلال دوقطبی یا اختلال اضطراب، بیماری مزمن پزشکی مانند اختلال تیروئید، دیابت یا بیماری قلبی، مشکلات مربوط به مصرف الکل یا مواد مخدر، عوامل استرس زای زندگی، رویدادهای استرس زا یا تروما داشته باشند، بیشتر احتمال دارد حملات پانیک را تجربه کنند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که اقلیت‌های جنسی بیشتر احتمال دارد GAD را تجربه کنند، اگرچه شیوع آن بر اساس گروه سنی متفاوت است. مطالعات دیگر نشان داد که جوانان دگرباش جنسی، دو برابر بیشتر از همسالان خود دچار اضطراب یا حملات پانیک می شوند. زنان نیز دو برابر مردان در معرض ابتلا به اختلال اضطراب هستند.

تشخیص حملات پانیک و اضطراب

یک پزشک یا متخصص سلامت روان می تواند اختلال پانیک یا اختلال اضطراب را تشخیص دهد. آنها تشخیص خود را بر اساس تعاریف موجود در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) قرار می دهند. اما حمله اضطراب یک وضعیت بالینی تعریف شده در DSM-5 نیست. با این حال، آنها می توانند علائم اضطراب را تشخیص دهند.

پزشک، علائم و رویدادهای زندگی را برای تشخیص هر یک از این شرایط، مورد بحث قرار می دهد. آنها همچنین احتمال دارد یک ارزیابی روانشناختی برای تعیین اینکه علائم در کدام دسته قرار می گیرند انجام دهند. همچنین برای بررسی شرایط فیزیولوژیکی که علائم مشابهی دارند، پزشک احتمالاً یک معاینه فیزیکی، آزمایش خون و آزمایشات قلب مانند EKG انجام دهد.

درمان های خانگی

برای کاهش حملات پانیک و اضطرابی، باید عوامل استرس زا را مدیریت کنید یا کاهش دهید. مصرف الکل و کافئین را محدود نمایید. رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. ۸ ساعت در شب بخوابید. مدیتیشن، یوگا یا تنفس عمیق را تمرین کنید. همچنین در هنگام حمله پانیک یا اضطراب، استراتژی های زیر می توانند کمک کنند:

• تصدیق: علائم حمله پانیک یا اضطراب می تواند بسیار ترسناک باشد. اذعان به موقعیت و به خاطر سپردن این موضوع که علائم به زودی از بین می روند، می تواند اضطراب و ترس را کاهش دهد.
• تکنیک های تنفس: مشکل در تنفس، شایع ترین و نگران کننده ترین علائم این حملات است. یادگیری تکنیک های کنترل تنفس می تواند در طول حمله کمک کند.
• تکنیک‌های آرام‌سازی: روش‌های آرام‌سازی مانند آرام‌سازی پیشرونده عضلانی و تصویرسازی هدایت‌شده، می‌توانند احساس وحشت و اضطراب را کاهش دهند.
• ذهن آگاهی: ذهن آگاهی به افراد کمک می کند تا در لحظه حال ثابت بمانند. این می تواند به ویژه برای افرادی که دارای اضطراب هستند و تمایل به نگرانی در مورد عوامل استرس زا درک شده و بالقوه دارند، مفید باشد.

درمان حمله پانیک و حمله اضطرابی

متخصصان پزشکی علائم فرد را ارزیابی کرده و بر اساس آن درمان را برنامه ریزی می کنند. این معمولاً بر روی درمان، دارو یا ترکیبی از این دو متمرکز است. شرکت در جلسات درمانی بین فردی می تواند به شناسایی محرک ها و مدیریت علائم کمک کند. هدف درمان نیز کمک به افراد برای پذیرش گذشته و تلاش برای آینده است. این جلسات می تواند به صورت حضوری یا از راه دور انجام شود.

درمان شناختی رفتاری (CBT) یک درمان رایج برای GAD و اختلال پانیک است. CBT بر پاسخ های رفتاری یک فرد به رویدادها یا عوامل استرس زا تمرکز می کند. درمانگران با بیماران خود برای ایجاد عادات و تکنیک های رفتاری جدید برای پاسخ به عوامل استرس زا کار خواهند کرد.

درمان دارویی

دارو می تواند علائم را در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی و پانیک کاهش دهد. پزشکان احتمال دارد داروهای زیر را به عنوان یک درمان مستقل یا در کنار روان درمانی توصیه کنند.

• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): این نوعی از داروهای ضد افسردگی است که سطح سروتونین را در مغز افزایش می دهد.
• مهارکننده های بازجذب سروتونین و نورآدرنالین (SNRI): این یکی دیگر از داروهای ضد افسردگی است که با افزایش سطح سروتونین و نورآدرنالین در مغز عمل می کند.
• پرگابالین: اگر داروهای ضد افسردگی موثر نباشند، پزشک احتمالا پرگابالین که داروی ضد تشنج است را تجویز کند. پزشکان معمولاً این را برای کاهش دفعات و شدت تشنج در صرع تجویز می کنند. با این حال، می تواند به کاهش علائم اضطراب کمک کند.
• بنزودیازپین ها: پزشکان احتمال دارد بنزودیازپین ها را به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای اضطراب شدید تجویز کنند. این دارو آرام بخش است ولی برای استفاده طولانی مدت بی خطر نیست.

در سال ۲۰۲۰، سازمان غذا و دارو (FDA) هشدار داد که استفاده از بنزودیازپین می تواند منجر به وابستگی فیزیکی شود و ترک آن می تواند تهدید کننده زندگی باشد. ترکیب این داروها با الکل، مواد افیونی و سایر مواد می تواند منجر به مرگ شود. هنگام استفاده از این داروها و سایر داروهای ضد اضطراب، رعایت دستورالعمل های پزشک ضروری می باشد.

نکات پایانی

حملات پانیک و اضطراب متفاوت هستند، اما علائم مشترکی دارند. حملات اضطرابی اغلب به دنبال دوره‌هایی از نگرانی طولانی مدت ایجاد می شود. حملات پانیک به طور ناگهانی رخ می دهد و علائم اغلب شدیدتر است. پانیک و اضطراب می تواند ناراحت کننده و مخرب باشد، اما استراتژی های خودیاری می تواند شدت علائم را کاهش دهد. درمان و دارو نیز می تواند از تعداد دوره های بعدی جلوگیری کند یا آن ها را کاهش دهد. هر چه فرد زودتر به دنبال کمک باشد، نتیجه بهتری خواهد داشت.