آمبریسنتان چگونه جریان خون را در بدن افزایش می دهد؟

تاریخ آخرین آپدیت j F Y
آمبریسنتان یک داروی نسخه ای است که برای درمان علائم فشار خون شریانی ریوی استفاده می شود. این دارو ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر داروها استفاده شود. لتایریس متعلق به دسته ای از داروها به نام PAH، آنتاگونیست اندوتلین است.
این دارو یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده اندوتلین نوع A قوی است. اندوتلین یک پپتید است که توسط بدن در اندوتلیوم ساخته می شود. رگ های خونی را منقبض می کند و فشار خون را بالا می برد. آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین (ETRAs) دسته ای از داروها هستند که از انقباض یا تنگ شدن رگ های خونی جلوگیری می کنند و در نتیجه جریان خون را در سراسر بدن افزایش می دهند.
آمبریسنتان چه نوع دارویی است؟ آمبریسنتان در دسته ای از داروها به نام آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین قرار دارد. این دارو با توقف عمل اندوتلین، یک ماده طبیعی که باعث باریک شدن رگ‌های خونی می‌شود و از جریان طبیعی خون در افرادی که PAH دارند، جلوگیری می‌کند.
شما می توانید جهت خرید قرص کم خونی به صورت آنلاین از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید.
موارد استفاده آمبریسنتان به طور خاص برای درمان ف..

تاریخ آخرین آپدیت j F Y

آمبریسنتان یک داروی نسخه ای است که برای درمان علائم فشار خون شریانی ریوی استفاده می شود. این دارو ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر داروها استفاده شود. لتایریس متعلق به دسته ای از داروها به نام PAH، آنتاگونیست اندوتلین است.

این دارو یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده اندوتلین نوع A قوی است. اندوتلین یک پپتید است که توسط بدن در اندوتلیوم ساخته می شود. رگ های خونی را منقبض می کند و فشار خون را بالا می برد. آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین (ETRAs) دسته ای از داروها هستند که از انقباض یا تنگ شدن رگ های خونی جلوگیری می کنند و در نتیجه جریان خون را در سراسر بدن افزایش می دهند.

آمبریسنتان چه نوع دارویی است؟

آمبریسنتان در دسته ای از داروها به نام آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین قرار دارد. این دارو با توقف عمل اندوتلین، یک ماده طبیعی که باعث باریک شدن رگ‌های خونی می‌شود و از جریان طبیعی خون در افرادی که PAH دارند، جلوگیری می‌کند.

قرص کم خونیشما می توانید جهت خرید قرص کم خونی به صورت آنلاین از طریق وب سایت داروخانه آنلاین اقدام نمایید.

موارد استفاده

آمبریسنتان به طور خاص برای درمان فشار خون شریانی ریوی در افراد دارای علائم، برای بهبود ظرفیت ورزش و به تاخیر انداختن بدتر شدن علائم بالینی استفاده می شود. این دارو به عنوان یک قرص ۵ میلی گرم یا ۱۰ میلی گرم طراحی شده و برای تجویز خوراکی عرضه می شود. دوز اولیه توصیه شده دارو ۵ میلی گرم یک بار در روز است. در صورت تحمل دوز ۵ میلی گرم، ممکن است دوز به ۱۰ میلی گرم یک بار در روز افزایش یابد.

مکانیسم عمل آمبریسنتان

آمبریسنتان یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده اندوتلین نوع A قوی است. اندوتلین یک پپتید است که توسط بدن در اندوتلیوم ساخته می شود و رگ های خونی را منقبض می کند و فشار خون را بالا می برد. دو دسته از گیرنده های اندوتلین وجود دارد: اندوتلین A (ET-A) و اندوتلین B (ET-B). اتصال اندوتلین به گیرنده های ET-A باعث انقباض عروق می شود در حالی که اتصال به ET-B باعث اتساع عروق می شود. این دارو یک آنتاگونیست گیرنده ET-A با میل ترکیبی بالا با گزینش پذیری بالا برای گیرنده ET-A در مقابل ET-B است.

وقتی رگ‌های خونی کوچک در ریه‌ها در برابر جریان خون مقاوم‌تر می‌شوند، بطن راست باید سخت‌تر کار کند تا خون کافی را از طریق ریه‌ها پمپ کند. این دارو با شل کردن این رگ‌های خونی و افزایش خون رسانی به ریه‌ها عمل می‌کند که باعث کاهش بار کاری قلب می‌شود.

آیا آمبریسنتان BP را کاهش می دهد؟

آمبریسنتان فشار خون را در ریه های شما کاهش می دهد و به قلب شما کمک می کند تا خون را به طور موثرتری پمپاژ کند. این دارو برای درمان فشار خون شریانی ریوی (PAH) در بزرگسالان استفاده می شود. توانایی شما برای ورزش کردن را بهبود می بخشد و از بدتر شدن وضعیت شما جلوگیری می کند.

آیا آمبریسنتان باعث کم خونی می شود؟

ادم محیطی و کم خونی عوارض جانبی رایج درمان های آنتاگونیست گیرنده اندوتلین، از جمله آمبریسنتان هستند.

عوارض جانبی احتمالی

آمبریسنتان ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند از جمله:

  • دشواری در تنفس،
  • تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو،
  • تنگی نفس شدید،
  • خس خس سینه،
  • سرفه با مخاط کف آلود،
  • درد قفسه سینه،
  • ورم،
  • خستگی،
  • افزایش وزن سریع،
  • پوست رنگ پریده،
  • خستگی غیر معمول،
  • سبکی سر،
  • دست و پاهای سرد،
  • از دست دادن اشتها،
  • درد معده (سمت راست بالا)
  • حالت تهوع،
  • استفراغ،
  • تب،
  • خارش،
  • ادرار تیره،
  • مدفوع سفالی رنگ
  • زردی پوست یا چشم (یرقان)

مقدار و نحوه مصرف

مقدار مصرف بزرگسالان درمان را با ۵ میلی گرم یک بار در روز، با یا بدون تادالافیل ۲۰ میلی گرم یک بار در روز شروع کنید. در فواصل ۴ هفته ای، می توان دوز آمبریسنتان یا تادالافیل را در صورت نیاز و تحمل به آمبریسنتان ۱۰ میلی گرم یا تادالافیل ۴۰ میلی گرم افزایش داد. قرص ها را شکافته، له نکنید یا نجوید.

درمان با این دارو را در زنان دارای پتانسیل باروری تنها پس از منفی شدن تست بارداری آغاز کنید. آزمایشات ماهانه بارداری را در طول درمان دریافت کنید.

آمبریسنتان

اثرات جانبی آمبریسنتان

عوارض جانبی مرتبط با استفاده از آمبریسنتان ممکن است شامل موارد زیر باشد، اما محدود به آنها نیست:

  • ادم محیطی
  • گرفتگی بینی
  • سینوزیت
  • گرگرفتگی
  • تپش قلب
  • نازوفارنژیت
  • درد شکم
  • یبوست

عوارض جانبی قابل توجه بالینی که در سایر بخش های برچسب ظاهر می شوند عبارتند از:

  • مسمومیت جنین
  • احتباس مایعات
  • ادم ریوی همراه با PVOD
  • کاهش تعداد اسپرم
  • تغییرات هماتولوژیک

تجربه کارآزمایی های بالینی

از آنجایی که کارآزمایی‌های بالینی تحت شرایط بسیار متفاوتی انجام می‌شوند، نرخ‌های واکنش نامطلوب مشاهده‌شده در کارآزمایی‌های بالینی یک دارو را نمی‌توان مستقیماً با نرخ‌های آزمایش‌های بالینی یک داروی دیگر مقایسه کرد و ممکن است تخمین های مشاهده شده در عمل را منعکس نکند.

داده های ایمنی برای این دارو از دو مطالعه ۱۲ هفته ای کنترل شده با دارونما (ARIES-1 و ARIES-2) در بیماران مبتلا به فشار خون شریانی ریوی (PAH) و یک کارآزمایی تصادفی، دوسوکور و کنترل شده فعال در ۶۰۵ بیمار ارائه شده است. با PAH (AMBITION) که آمبریسنتان به علاوه تادالافیل را با آمبریسنتان یا تادالافیل به تنهایی مقایسه می کند.

قرار گرفتن در معرض آمبریسنتان در این مطالعات از ۱ روز تا ۴ سال متغیر بود (N=357 برای حداقل ۶ ماه و N=279 برای حداقل ۱ سال). در ARIES-1 و ARIES-2، در مجموع ۲۶۱ بیمار آمبریسنتان با دوزهای ۲٫۵، ۵ یا ۱۰ میلی گرم یک بار در روز دریافت کردند و ۱۳۲ بیمار دارونما دریافت کردند.

بیشتر عوارض جانبی دارویی خفیف تا متوسط بود و فقط احتقان بینی وابسته به دوز بود. تفاوت های قابل توجه کمی در بروز عوارض جانبی برای بیماران بر اساس سن یا جنس مشاهده شد. ادم محیطی در بیماران جوانتر (کمتر از ۶۵ سال) که آمبریسنتان (۱۴٪؛ ۲۹/۲۰۵) یا دارونما (۱۳٪؛ ۱۳/۱۰۴) دریافت می کردند مشابه بود و در بیماران مسن (≥۶۵ سال) که آمبریسنتان دریافت می کردند (۲۹٪) در مقایسه با دارونما (۴٪؛ ۱/۲۸) بیشتر بود.

نتایج چنین تحلیل های زیرگروهی باید با احتیاط تفسیر شوند. بروز قطع درمان به دلیل عوارض جانبی غیر از موارد مربوط به PAH در طول کارآزمایی‌های بالینی در بیماران مبتلا به PAH برای آمبریسنتان (۲٪؛ ۵/۲۶۱ بیمار) و دارونما (۲٪؛ ۳/۱۳۲ بیمار) مشابه بود. بروز بیماران با عوارض جانبی جدی غیر از موارد مرتبط با PAH در طول کارآزمایی‌های بالینی در بیماران مبتلا به PAH برای دارونما (۷٪؛ ۹/۱۳۲ بیمار) و برای آمبریسنتان (۵٪؛ ۱۳/۲۶۱ بیمار) مشابه بود.

در طول کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده ۱۲ هفته‌ای، بروز افزایش آمینوترانسفراز بیش از ۳ برابر حد بالای نرمال (ULN) در آمبریسنتان ۰٪ و در دارونما ۲٫۳٪ بود. در عمل، موارد آسیب کبدی باید به دقت از نظر علت بررسی شوند. استفاده ترکیبی با تادالافیل میانگین مواجهه با لتایریس یا آمبریسنتان + تادالافیل در مطالعه AMBITION 78.7 هفته بود.

آمبریسنتان

تداخلات دارویی

مصرف همزمان دوزهای متعدد آمبریسنتان و سیکلوسپورین منجر به افزایش تقریباً ۲ برابری قرار گرفتن در معرض آمبریسنتان در داوطلبان سالم شد. بنابراین، در صورت مصرف همزمان با سیکلوسپورین، دوز آمبریسنتان را به ۵ میلی گرم یک بار در روز محدود کنید.

مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطالب زیر را به شما پیشنهاد می دهد:

  • آمیودارون برای درمان مشکلات ریتم قلب

لطفا امتیاز خود را به این مقاله ثبت نمایید[کل: ۰ میانگین: ۰]