داروی تئوفیلین برای چیست؟ نحوه مصرف و تداخلات دارویی

داروی تئوفیلین (theophylline) برای پیشگیری و درمان خس خس سینه، تنگی نفس و گرفتگی قفسه سینه ناشی از آسم، برونشیت مزمن، آمفیزم و سایر بیماری های ریوی استفاده می شود. همچنین این دارو باعث آرامش و باز شدن مجاری هوا در ریه ها می شود و تنفس را آسان تر می کند.

داروی تئوفیلین برای چیست؟

داروی تئوفیلین برای درمان بیماری های ریوی مانند آسم و COPD (برونشیت، آمفیزم) استفاده می شود. برای جلوگیری از خس خس سینه و تنگی نفس باید به طور منظم استفاده شود. این دارو متعلق به دسته ای از داروها به نام گزانتین است. با شل کردن ماهیچه های اطراف راه های هوایی کار می کند تا باز شوند و راحت تر نفس بکشید. همچنین پاسخ ریه ها به محرک ها را کاهش می دهد.

این دارو باید به طور منظم استفاده شود تا موثر باشد. فوراً اثر نمی کند و نباید برای رفع مشکلات تنفسی ناگهانی استفاده شود. اگر تنگی نفس ناگهانی رخ داد، طبق دستور از اسپری تسکین دهنده سریع تنفسی خود استفاده کنید.

نحوه استفاده از داروی تئوفیلین

داروی تئوفیلین را طبق دستور پزشک، معمولاً یک یا دو بار در روز از طریق خوراکی مصرف کنید. از آنجایی که تولیدکنندگان مختلف روش‌های مختلفی برای مصرف این دارو دارند، از پزشک خود در مورد بهترین زمان مصرف تئوفیلین و اینکه آیا باید دارو را با یا بدون غذا مصرف کنید، بپرسید.

از خرد کردن یا جویدن کپسول یا قرص خودداری کنید. انجام این کار می تواند تمام دارو را به یکباره آزاد کند و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. همچنین، قرص ها را تقسیم نکنید، مگر اینکه دارای خط باشند و پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید. قرص کامل را بدون خرد کردن یا جویدن ببلعید.

تئوفیلین به صورت قرص طولانی رهش (طولانی اثر)، کپسول طولانی رهش و محلول (شربت) خوراکی عرضه می شود. معمولاً هر ۶، ۸، ۱۲ یا ۲۴ ساعت مصرف می شود. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. تئوفیلین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

این دارو را با یک لیوان پر آب با معده خالی، حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا مصرف کنید. کپسول های طولانی رهش (مانند Theo-Dur Sprinkles) به طور کامل یا باز شده بلعیده می شوند و محتویات آن با غذای نرم مخلوط شده و بدون جویدن بلعیده شود.

قرص های طولانی رهش را به طور کامل ببلعید. آنها را نجوید یا له نکنید.

تئوفیلین علائم آسم و سایر بیماری های ریوی را کنترل می کند اما آنها را درمان نمی کند. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف تئوفیلین ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف داروی تئوفیلین را قطع نکنید.

دوز مصرفی داروی تئوفیلین

دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما، پاسخ به درمان، سن، وزن، آزمایشات آزمایشگاهی (سطح تئوفیلین خون) و سایر داروهایی که مصرف می کنید، است. حتماً به پزشک و داروساز خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) اطلاع دهید. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک برای شما تجویز می کند که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

برخی از رژیم های غذایی (مانند پروتئین بالا/کربوهیدرات کم یا کربوهیدرات بالا/پروتئین کم) ممکن است اثر تئوفیلین را تغییر دهند. اگر تغییرات عمده ای در رژیم غذایی خود دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

داروی تئوفیلین را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان(های) یکسانی مصرف کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف این دارو ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک، دوز خود را افزایش ندهید، این دارو را بیشتر مصرف نکنید یا مصرف آن را قطع نکنید.

اثرات جانبی داروی تئوفیلین

تهوع/استفراغ، درد معده/شکم، سردرد، مشکل خواب، اسهال، تحریک پذیری، بی قراری، عصبی بودن، لرزش یا افزایش ادرار احتمال دارد رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار شد یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که داروی تئوفیلین به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: تهوع/استفراغی که متوقف نمی شود، ضربان قلب سریع/آهسته/نامنظم، گرفتگی عضلات، غش، گیجی، سرگیجه، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله: تشنج، فوراً به پزشک کمک کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (مخصوصاً در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک کمک کنید.

تداخلات دارویی داروی تئوفیلین

قرص خوراکی تئوفیلین می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا داروهای گیاهی که مصرف می کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.

برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً به پزشک خود در مورد تمام داروها و ویتامین هایی که مصرف می کنید اطلاع دهید. نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با تئوفیلین شوند در زیر فهرست شده اند.

برخی داروها می توانند سطح تئوفیلین را در بدن شما افزایش دهند. این بدان معناست که شاید عوارض جانبی بیشتری داشته باشید. نمونه ای از این داروها عبارتند از:

• دی سولفیرام
• داروهای ضد اضطراب

هنگامی که داروهای زیر را همراه با داروی تئوفیلین مصرف می کنید، شاید به دوز بیشتری برای اثربخشی آنها نیاز داشته باشید. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• دیازپام
• فلورازپام
• لورازپام
• میدازولام
• داروهای لخته شدن خون

داروهای زیر سطح داروی تئوفیلین را در بدن شما افزایش می دهند. این بدان معنی است که ممکن است عوارض جانبی بیشتری داشته باشید. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• پنتوکسی فیلین
• تیکلوپیدین
• داروهای افسردگی
• فلووکسامین
• داروهای نقرس
• آلوپورینول
• داروهای ریتم قلب
• مکزیلتین
• پروپافنون
• وراپامیل
• پروپرانولول
• داروهای هپاتیت
• اینترفرون آلفا-۲a
• مشکلات هورمونی / داروهای ضد بارداری
• استروژن
• داروهای اختلال ایمنی
• متوترکسات
• داروهای عفونت
• سیپروفلوکساسین
• کلاریترومایسین
• اریترومایسین
• کتامین
• لیتیوم
• داروهای تشنجی

داروهای زیر سطح داروی تئوفیلین را در بدن شما کاهش می دهند. این بدان معنی است که شاید برای درمان بیماری شما کارساز نباشد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• فنوباربیتال
• فنی توئین
• داروهای اسید معده
• کاربامازپین
• ریفامپین
• مخمر سنت جان

نکات پایانی

هدف ما این است که مرتبط ترین و جدیدترین اطلاعات را در اختیار شما قرار دهیم. با این حال، از آنجایی که داروها در هر فرد به طور متفاوتی تداخل دارند، نمی‌توانیم تضمین کنیم که این اطلاعات شامل همه تداخلات ممکن است. این اطلاعات جایگزین توصیه های پزشکی نیست. همیشه با پزشک خود در مورد تداخلات احتمالی با همه داروهای تجویزی، ویتامین ها، گیاهان و مکمل ها و داروهای بدون نسخه ای که مصرف می کنید صحبت کنید.