فواید و عوارض پپتیدها برای بدنسازان

در میان بسیاری از کاربردها و انواع پپتیدهای درمانی، موضوع پپتیدها برای رشد عضلانی توجه بیشتری را در میان جامعه تحقیقاتی و عموم مردم به خود جلب می کند. هر کسی که به باشگاه ورزشی می‌رود می‌داند که عضله‌ سازی در بهترین حالت ممکن هم دشوار است و به یک برنامه تمرینی سخت و یک برنامه تغذیه و مکملی نیاز دارد.
به این دلایل، جای تعجب نیست که دانشمندان به طور فزاینده ای به دنبال پپتیدها به عنوان ترکیباتی هستند که می تواند به عضله سازی یا فرآیندهای رشد عضلانی کمک کنند. در این مقاله به برسی بهترین پپتید ها فواید و عوارض این داروها پرداخته شده است.
داروهای پپتید چیست؟ در سال‌های اخیر، محبوبیت پپتید ها افزایش یافته است زیرا هم از سوی محققان و هم از سوی جوامع بهینه ‌سازی سلامت مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. از نظر ساختاری، پپتیدها زنجیره کوتاهی از آمینو اسیدها هستند و معمولاً از ۵۰ آمینو اسید به هم مرتبط می شوند. آمینو اسید ها بلوک های سازنده پروتئین یا در این مورد بلوک های سازنده پپتیدها هستند.
زنجیره های بلند ترمتشکل از ۵۱ آمینو اسید یا بیشتر به عنوان پروتئین دسته بندی می شوند. با آمینو اسیدهای ..

در میان بسیاری از کاربردها و انواع پپتیدهای درمانی، موضوع پپتیدها برای رشد عضلانی توجه بیشتری را در میان جامعه تحقیقاتی و عموم مردم به خود جلب می کند. هر کسی که به باشگاه ورزشی می‌رود می‌داند که عضله‌ سازی در بهترین حالت ممکن هم دشوار است و به یک برنامه تمرینی سخت و یک برنامه تغذیه و مکملی نیاز دارد.

به این دلایل، جای تعجب نیست که دانشمندان به طور فزاینده ای به دنبال پپتیدها به عنوان ترکیباتی هستند که می تواند به عضله سازی یا فرآیندهای رشد عضلانی کمک کنند. در این مقاله به برسی بهترین پپتید ها فواید و عوارض این داروها پرداخته شده است.

داروهای پپتید چیست؟

در سال‌های اخیر، محبوبیت پپتید ها افزایش یافته است زیرا هم از سوی محققان و هم از سوی جوامع بهینه ‌سازی سلامت مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. از نظر ساختاری، پپتیدها زنجیره کوتاهی از آمینو اسیدها هستند و معمولاً از ۵۰ آمینو اسید به هم مرتبط می شوند. آمینو اسید ها بلوک های سازنده پروتئین یا در این مورد بلوک های سازنده پپتیدها هستند.

زنجیره های بلند ترمتشکل از ۵۱ آمینو اسید یا بیشتر به عنوان پروتئین دسته بندی می شوند. با آمینو اسیدهای بسیاری که دانشمندان شناسایی کرده‌اند، و پیکربندی‌های بی ‌پایانی که می‌توانند در آنها برای تشکیل پپتیدهای مختلف وجود داشته باشند، پتانسیل بسیار زیادی برای این ترکیبات برای تعدادی از کاربردهای سلامتی وجود دارد.

تا به امروز، بیش از ۸۰ داروی پپتیدی در سراسر جهان تایید شده است، و پیش ‌بینی می‌شود که رشد سریع این صنعت ادامه داشته باشد و پپتیدهای متعددی تحت آنالیز بالینی مشتاقانه برای مزایای درمانی بی‌ شمارشان قرار دارند. مطالعات از اثربخشی پپتیدهای مختلف در طیف وسیعی از زمینه‌های بالینی، از بهبود آسیب‌ها گرفته تا درمان بیماری‌های التهابی و قلبی عروقی حمایت می کند.

در حال حاضر، پپتیدها برای موارد زیر استفاده می شوند:

  • رشد عضلانی
  • لاغری
  • حمایت از سیستم ایمنی بدن
  • ضد پیری
  • سلامت پوست
  • پیشگیری از بیماری و التهاب

پیشرفت های تکنولوژیکی در حال انجام در مسیرهای تجویز و فرمولاسیون پپتید منجر به افزایش فراهمی زیستی و اثرات درمانی هدفمند تر شده است. محققان پیشرو نسبت به آینده این رشته جدید دارویی خوش بین هستند.

کاربرد پپتیدها در بدنسازی

چندین نوع مختلف از پپتیدها وجود دارد و هر یک از آنها به روش های کمی متفاوت از دیگری عمل می کنند. دو نوع از بهترین پپتیدهای عضله ساز، Ipamorelin و CJC-1295 DAC می باشد که هر دو ترشح کننده هورمون رشد هستند.

آنها به بدن سیگنال می دهند که هورمون رشد بیشتری تولید کند، که به طور بالقوه باعث افزایش رشد عضلات می شود. با این حال، برای اینکه پپتیدها به عضله سازی کمک کنند، شرکت در فعالیت های عضله سازی مانند انواع تمرینات مقاومتی، قدرتی و استقامتی یک ضرورت است. که شامل:

  • تمرین مقاومتی با استفاده از وزنه ها، افزایش مقدار وزنه ها، استفاده از کم و زیاد کردن تکرارها یا ست ها در طول برنامه تمرینی که ایجاد چالش مداوم برای بدن را خواهد داشت.
  • مازاد کالری و پروتئین، کربوهیدرات، ویتامین و مواد معدنی را برای سنتز بافت عضلانی جدید در بدن ذخیره می کند.
  • دوره های استراحت و ریکاوری کافی، از جمله خواب خوب و استرس کم، زیرا بافت عضلانی جدید در طول دوره های استراحت ساخته می شود، نه در طول تمرین.
  • پپتیدها به احتمال زیاد مستقیماً رشد عضلانی جدید را در افراد سالم تحریک نمی کنند زیرا به پشت بانی تمرینات سخت ورزشی عضله سازی رخ می دهد. اما، پپتیدها می توانند شرایط را برای رشد مطلوب عضلانی مساعدتر کنند.

آیا پپتید ها در رشد حجم عضلانی تاثیر گذار است؟

عوامل زیادی بر اثربخشی پپتیدها برای رشد عضلانی دخیل هستند. این عوامل شامل موارد زیر می شود:

  • نوع پپتید انتخاب شده
  • برنامه دوز و تجویز
  • سازگاری بدن با پپتید تجویز شده
  • نوع برنامه تمرینی
  • رژیم غذایی
  • استراحت و ریکاوری
  • سن، جنسیت و وضعیت سلامت فعلی

ناگفته نماند، هنوز تحقیقات زیادی روی پپتیدها صورت نگرفته است به خصوص در مورد انسان ها، اگرچه تعداد کمی از تحقیقات موجود بسیار امیدوارکننده به نظر می رسد، اما هیچ مدرک قطعی برای توانایی این پپتیدها در ترویج هیپرتروفی در بزرگسالان سالم وجود ندارد.

به جای حساب کردن روی پپتید ها برای رشد عضلات، این امکان وجود دارد که شما با استفاده از یک مکمل ساده شرایط مطلوب برای رشد عضلانی را فراهم کنید. اما صرفاً مصرف یک پپتید بعید است که به خودی خود باعث رشد عضلانی شود.

حتی با استفاده از پپتید ها به تنهایی رشد عضلات صورت نمی گیرد. زیرا تا تمرینات ورزشی سنگین نباشد و تا هنگامی که بافت ماهیچه های خود را تحت فشار قرار ندهید تا این تارها از هم گسسته نشود و بعد از مدتی دوباره ترمیم پیدا کنند رشد عضلانی صورت نخواهد گرفت.

پپتیدها

سه پپتید برتر برای رشد عضلانی

بر اساس تحقیقات موجود تا به امروز، در اینجا سه مورد از بهترین پپتیدها برای بدنسازی آورده شده است:

  1. Ipamorelin: بهترین پپتید کلی برای رشد عضلانی.
  2. CJC-1295 DAC: بهترین پپتید برای بهبود عضله سازی در بدن.
  3. Amino-1MQ: بهترین پپتید برای حفظ توده عضلانی.

بهترین پپتیدها برای بدنسازی

تعداد پپتیدهای در حال تحقیق بسیار زیاد می باشد. اما در اینجا هفت مورد از بهترین ها برای رشد عضلانی، همراه با بررسی نحوه عملکرد آنها، خلاصه ای از تحقیقات موجود و در نهایت بررسی هایی در مورد مفید بودن آنها برای هیپرتروفی عضلانی آورده شده است.

IPAMORELIN

ایپامورلین یک پپتید آزاد کننده هورمون رشد مصنوعی و یک مقلد گرلین است. اساساً مانند هورمون گرلین عمل می کند و می تواند به گیرنده های گرلین در غده هیپوفیز متصل شود. با انجام این کار، ترشح هورمون محرک، هورمون رشد را تحریک می کند که به بدن سیگنال می دهد تا هورمون رشد ترشح کند.

در حالی که بسیاری از پپتیدهای دیگر وجود دارند که مانند ایپامورلین به عنوان مقلد گرلین عمل می کنند، اما استرس زا هستند و مقداری شما را آشوب زده خواهد کرد. با این حال، تحقیقات زیادی در مورد پپتید ایپامورلین منتشر نشده است. بیشتر تحقیقاتی که وجود دارد بر روی حیوانات صورت گرفته است.

از آنجایی که ترشح هورمون رشد را تحریک می‌کند، محققان دریافته‌ اند که ایپامورلین می تواند به تحریک تشکیل بافت استخوان، ماهیچه و عروق خونی جدید کمک کند. همه این اثرات مزایای عضله سازی در بدن را ارائه می دهند، و توده عضلانی بدون چربی بدن را افزایش خواهند داد.

با توجه به این نکته، ایپامورلین برای استفاده در ورزش توسط سازمان جهانی ضددوپینگ WADA و ارگان‌های مرتبط ممنوع شده است. با این حال، قبل از اینکه بتوانیم اثرات ipamorelin را به طور کامل درک کنیم، به تحقیقات بیشتری نیاز است به ویژه بر رشد عضلات انسان.

CJC-1295 DAC

CJC-1295 یک آنالوگ مصنوعی هورمون، آزاد کننده هورمون رشد است. مانند ایپامورلین، غده هیپوفیز را برای ترشح هورمون رشد تحریک می کند. CJC در ابتدا برای کمک به جمع آوری چربی اضافی در افراد مبتلا به HIV/AIDS ساخته شد، اما آزمایشات پس از مرگ یکی از شرکت کنندگان متوقف شد.

بسیاری از محصولات پپتیدی CJC-1295 موجود در بازار با کمپلکس میل ترکیبی دارو DAC ساخته می شوند، که به این ترکیب کمک می کند به پروتئین های خون متصل شود و نیمه عمر بسیار طولانی تری نسبت به CJC-1295 بدون DAC داشته باشد. در حالی که CJC-1295 DAC نیمه عمری در حدود یک هفته دارد، نسخه بدون DAC در حدود یک ساعت به طور کامل از بدن پاک می شود.

CJC-1295 سطح هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین۱ در خون را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد و آن را به گزینه ای امیدوارکننده برای رشد عضلات تبدیل می کند.

هر دو هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین-۱ از نظر تئوری می توانند رشد عضلانی را در افراد سالم افزایش دهند، اما در تحقیقات منتشر شده آزمایش نشده است. علاوه بر این، ارتباط بین CJC-1295 و رشد عضلانی به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است.

با این حال، CJC-1295 می تواند مزایای دیگری برای رشد عضلات بدن ارائه دهد. همانطور که اشاره شد، در ابتدا برای کمک به بیماران HIV/AIDS که از لیپودیستروفی، اختلال تجمع چربی رنج می‌برند، ساخته شد. علاوه بر این، CJC-1295 می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند. محققان دریافته ‌اند که والد پپتید، هورمون آزاد کننده هورمون رشد، می‌تواند سطح کورتیزول را در زمان خواب کاهش دهد.

با توجه به نقش مهم خواب و ریکاوری در عضله سازی، این روش دیگری است که CJC-1295 می تواند به ترویج هیپرتروفی کمک کند.

AMINO-1MQ

amino-1MQ یک نسخه مصنوعی از ترکیبی به نام متیل کینولینیوم، یک مهار کننده نیکوتین آمید N-متیل ترانسفراز NNMT است. اهمیت این موضوع در این است که بین NNMT و اختلالات متابولیک، مانند چاقی، رابطه ای مبتنی بر تحقیقات وجود دارد. بنابراین، محققان پتانسیل ترکیبات بازدارنده NNMT، از جمله amino-1MQ، را به عنوان عوامل ضد چاقی بررسی کرده اند.

در موش ها، محققان دریافته اند که amino-1MQ می تواند به معکوس کردن چاقی و کاهش سطح کلسترول تام بدون عوارض جانبی کمک کند. این تغییرات می تواند به روشی که amino-1MQ بر میکرو فلور روده تأثیر می گذارد مربوط باشد.

با این حال، برخی از مزایای مربوط به رشد عضلانی را نیز ارائه می دهد. محققان مستقل پپتید خاطرنشان کرده اند که amino1MQ همچنین به ایجاد بافت عضلانی جدید کمک می کند و ریکاوری پس از تمرینات شدید را آسان تر خواهد کرد. به طور کلی، این منجر به یک فرآیند عضله سازی کارآمد تر و سریعتر می شود.

برای کاهش همزمان چربی و رشد عضلانی، amino-1MQ به دلیل پتانسیل عمل دوگانه آن که در واقع می تواند باعث کاهش چربی و رشد عضلانی به طور همزمان می شود.

MK-677

MK-677 در واقع یک پپتید نیست. با این حال، مانند ایپامورلین، MK-677 به عنوان یک آنالوگ گرلین عمل می کند و تولید هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین۱ را در غده هیپوفیز تحریک می کند. همچنین در مقایسه با ایپامورلین، MK-677 می‌تواند هورمون رشد را با حداقل اثرات روی سطح کورتیزول بدن تحریک کند بنابراین به اندازه سایر ترکیباتی که هورمون رشد را تحریک می‌کنند، استرس ایجاد نمی‌کند.

علاوه بر این، مانند amino-1MQ، MK-677 برای مصرف خوراکی طراحی شده است، و آن را جایگزین دیگری بدون تزریق برای بسیاری از پپتیدهای موجود در این لیست می کند. از سال ۱۹۹۶، تعدادی از مطالعات بر روی MK-677 در حیوانات و انسان ها انجام شده است.

در یک مطالعه قابل توجه، محققان دریافتند که MK-677 می‌تواند به حفظ توده بدون چربی در مردان چاق در حین کاهش وزن کمک کند، که مفید است زیرا کاهش وزن اغلب با کاهش توده بدون چربی عضله همراه است. این می ‌تواند بر سلامت کلی و استحکام استخوان‌ها و سرعت متابولیسم پایین‌تر تأثیر بگذارد.

سرمورلین

Sermorelin یک آنالوگ از هورمون آزاد کننده هورمون رشد است، بنابراین مانند بسیاری از پپتیدهای دیگر در این لیست، با افزایش تولید هورمون رشد کار می کند. این دارو در ابتدا توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده FDA برای درمان کمبود هورمون رشد توسعه و تایید شد، اما تایید آن در سال ۲۰۰۸ به دلایل تجاری (نه ایمنی) متوقف شد. این بدان معنی است که سرمولین دیگر به عنوان یک دارو در دسترس نیست، فقط یک ماده شیمیایی تحقیقاتی است.

محققان دریافته‌اند که سرمورلین می تواند به افزایش توده عضلانی در مردان مبتلا به هیپوگنادیسم بالینی و تحت بالینی (تستوسترون پایین و سایر هورمون‌های جنسی) کمک کند.

FOLLISTATIN 344

Follistatin یک پروتئین طبیعی است که تقریباً در تمام سلول های انسان یافت می شود و follistatin 344 نسخه مصنوعی این پروتئین است. این ماده از عملکرد میوستاتین، ترکیبی که رشد عضلانی را کاهش می دهد، جلوگیری می کند.

در مطالعات حیوانی، نشان داده شده است که تجویز فولیستاتین به طور قابل توجهی توده عضلانی را افزایش می دهد. البته ذکر این نکته ضروری است که این تحقیق در حیوانات مبتلا به اختلالات عضلانی انجام شده است. مشخص نیست که فولیستاتین در حیوانات سالم یا در انسان‌های سالم فواید مشابهی داشته باشد، بنابراین تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

TESAMORELIN

Tesamorelin یکی دیگر از آنالوگ های هورمون آزاد کننده هورمون رشد است که در ابتدا برای درمان لیپودیستروفی در بیماران HIV/AIDS ساخته شد.

با این حال، محققان به مزایای بالقوه دیگری از جمله بهبود توده عضلانی اشاره کرده اند. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ در بیماران HIV، محققان خاطرنشان کردند که افراد با استفاده از Tesamorelin کاهش چربی اضافی را تجربه کرده اند و در نتیجه افزایش توده عضلانی.

نکات پایانی

پپتیدها در رشد عضلانی تاثیر گذار هستند، اما به طور کلی تحقیقات بیشتری لازم است. بیشتر تحقیقات موجود در مورد پپتیدها برای رشد عضلانی در حیوانات یا در بیماران مبتلا به اختلالات عضلانی انجام گرفته است. که بر نحوه ساخت عضلات جدید توسط بدن تأثیر می گذارد.

با این حال دانشمندان در حال تحقیق پپتید ها روی افراد بزرگسال سالم هستند و تا کنون به نتایج قطعی دست پیدا نکرده اند. با این حال، به یاد داشته باشید که پپتیدها یک راه حل سریع برای رشد عضلات نیستند. داشتن یک برنامه ورزشی، تغذیه و ریکاوری همچنان برای دیدن نتایج ضروری است.