معرفی بهترین دارو برای عفونت ریه

تقریباً تمام عفونت هایی که انسان را تحت تأثیر قرار می دهند می توانند در داخل ریه ظاهر شوند. عفونت ریوی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. تشخیص و درمان عفونت ریه، مستلزم آگاهی کامل از پاتوژن‌های میکروبی و همچنین نحوه واکنش سیستم ایمنی شخص به عفونت است. در این مقاله به معرفی بهترین دارو برای عفونت ریه (lung infection) و نحوه عملکرد آن ها می پردازیم.

عفونت ریه چیست؟

عفونت های ریوی ناشی از باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها می باشند و به دلیل استفاده نادرست از آنتی بیوتیک ها و تغییر شرایط محیطی، در حال افزایش و ظهور هستند. روش های مرسوم تشخیص و درمان عفونت های ریوی محدودیت هایی دارد.

روش‌های سرولوژیکی مورد استفاده برای شناسایی، کند هستند و شاید کلونیزاسیون(در این حالت تعداد باکتری‌ها زیاد می‌شود ولی دفاع بدن بیمار قوی‌تر از فعالیت باکتری‌ها بوده و علائم عفونت وجود ندارد) را از عفونت تشخیص ندهند و احتمال دارد تحت تأثیر آنتی بیوتیک های قبلی مورد استفاده برای درمان قرار گیرند.

در این زمینه، روش‌های PCR تا حدی برای شناسایی سریع ارگانیسم عامل مفید بوده است. نانو PCR و نانوبیوسنسورها می توانند نقش مهمی در تشخیص عفونت های ریوی ایفا کنند. درمان طولانی مدت عفونت های ریوی توسط آنتی بیوتیک ها و استفاده نامناسب از آنها منجر به ایجاد مشکل مقاومت دارویی می شود. این مشکل عمدتاً توسط سل که به یک مشکل جهانی تبدیل شده است، مشهود است.

کاربردهای نانوتکنولوژی برای کنترل عفونت های ریوی

نانوتکنولوژی یک حوزه چند رشته ای است که اخیراً ظهور کرده است و به نظر می رسد که در مدیریت عفونت های ریوی بسیار مفید باشد. روش‌های درمانی مبتنی بر فناوری نانو و استراتژی‌های تجویز دارو، به تاثیر دارو در محل خاص عفونت کمک می‌کنند.

استفاده از نانوتکنولوژی در تشخیص عفونت های ریوی و همچنین برای تجویز دارو از اهمیت بالایی برخوردار است. برای این منظور می توان از نانوذرات، به ویژه نانوذرات زیست تخریب پذیر استفاده کرد. فعالیت نانوذرات را می توان با استفاده از آنها در ترکیب با آنتی بیوتیک های موجود نیز افزایش داد. در نهایت نانوتکنولوژی، جایگزین مناسبی برای توسعه یک استراتژی بلندمدت برای مقابله با مشکلات تشخیص و تجویز دارو در عفونت‌های ریوی خواهد بود.

علائم عفونت ریه

علائم عفونت ریه بسته به علت و شدت التهاب می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم عمومی عبارتند از سرفه، سفتی قفسه سینه و درد هنگام تنفس، تب، بدن درد، فشار خون پایین، کمبود اشتها، تنگی نفس، خستگی، خس خس سینه، کاهش وزن ناخواسته و مشکلات خواب.

نحوه تشخیص التهاب و عفونت ریه

آزمایش های زیادی وجود دارد که پزشکان می توانند برای تشخیص التهاب و عفونت ریه از آنها استفاده کنند. انواع تست ها عبارتند از:

• برونکوسکوپی برای بررسی راه های هوایی
• اشعه ایکس قفسه سینه
• سی تی اسکن
• تست کلرید عرق (فیبروز کیستیک)
• تست عملکرد ریوی (PFT) برای بررسی میزان عملکرد ریه ها
• آزمایش بزاق
• کشت خون
• پالس اکسیمتری برای اندازه گیری سطح اکسیژن خون
• بیوپسی ریه برای برداشتن نمونه کوچک بافت ریه

درمان عفونت ریه

درمان موفقیت آمیز عفونت های ریوی به شناسایی دقیق پاتوژن درگیر بستگی دارد. این امر به نوبه خود مستلزم جمع آوری بهترین نمونه ها، انتقال آنها به بخش های آناتومیک و میکروبیولوژی آزمایشگاه در شرایط بهینه و پردازش آنها با تکنیک های مناسب برای طیف اختلالات اتیولوژیک احتمالی است. رویکرد میان رشته ای این فرآیند را تقویت می کند. بهتر است پاتولوژیست ها، پزشکان و میکروبیولوژیست ها به طور مکرر ارتباط برقرار کنند و نقاط قوت و ضعف رشته های مربوطه خود را تشخیص دهند.

محدودیت ها و عوارض جانبی درمان عفونت های ریوی

تعدادی محدودیت برای استفاده از راهبردهای مرسوم برای تشخیص و درمان بیماران مبتلا به عفونت ریوی وجود دارد. آزمایشگاه های میکروبیولوژی محدودیت های زیادی برای انجام تست های تشخیصی مرسوم عفونت های ریوی دارند. روش‌های مبتنی بر کشت که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند، آهسته و غیرحساس هستند که احتمال دارد کلونیزاسیون را از عفونت تشخیص ندهند و شاید تحت تأثیر آنتی بیوتیک های استفاده شده قبلی قرار گیرند. از سوی دیگر، تست های سرولوژیکی نیز کند و حساس هستند.

علاوه بر این، استفاده بی رویه و نامناسب از آنتی بیوتیک ها به عنوان درمان عفونت های ریوی، منجر به ایجاد مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها می شود. مشکل مقاومت آنتی بیوتیکی عمدتاً در بیماران سل مشاهده شده است. از دست دادن کارایی آنتی بیوتیک ها و کاهش توانایی آنها در مبارزه با عفونت های ریوی در بیماران آسیب پذیر یک موضوع بسیار نگران کننده است.

بهترین دارو برای عفونت ریه

درمان التهاب و عفونت ریه بر اساس علت التهاب، حاد یا مزمن بودن آن و شدت بیماری متفاوت است. داروها می توانند به التهاب و عفونت کمک کنند یا علائم مرتبط دیگر مانند درد، مشکلات تنفسی، احتقان یا تب را مدیریت کنند. چند نمونه از داروهای موجود عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک ها معمولاً به صورت خوراکی یا داخل وریدی در کلینیک یا بیمارستان برای عفونت های باکتریایی ریه جدی تر تجویز می شوند. به عنوان مثال می توان به آزیترومایسین (زیتروماکس)، کلاریترومایسین (بیاکسین)، لووفلوکساسین و آموکسی سیلین اشاره کرد.
• ضد قارچ ها: عفونت های قارچی ریه ناشی از هیستوپلاسما کپسولاتوم، قارچ آسپرژیلوس یا سایر اسپورهای قارچی را درمان می کنند. داروها شامل کتوکونازول، ایتراکونازول، آمفوتریسین B، وریکونازول و غیره هستند.
• کورتیکواستروئیدها: التهاب را کاهش می دهند و پاسخ ایمنی بدن را کاهش می دهند تا به مدیریت علائم مختلف کمک کنند. به عنوان مثال می توان به کورتیزون، پردنیزون، فلوتیکازون (فلوناز) اشاره کرد. آنها در اشکال مختلف (خوراکی، تزریقی، استنشاقی) در دسترس هستند.
• برونکودیلاتورها: به شل شدن عضلات راه هوایی برای بهبود تنفس برای آسم یا COPD کمک می کند. به عنوان مثال می توان به آلبوترول (ProAir HFA، Ventolin HFA) و سالمترول (Serevent Diskus) اشاره کرد. آنها به اشکال مختلف از جمله قرص، استنشاق، محلول نبولایزر و شربت در دسترس هستند.
• تعدیل کننده های لوکوترین: اثرات لوکوترین ها را محدود یا مسدود می کند، که به بهبود تنفس و خس خس در آسم کمک می کند. به عنوان مثال می توان به montelukast (Singulair)، zileuton (Zyflo)، Zyflo CR و zafirlukast (Accolate) اشاره کرد.
• داروهای بیولوژیک: ساخته شده از سلول های زنده هستند که با کمک به علائم مزمن مانند تنگی نفس، سرفه و خس خس، پاسخ التهابی بدن را کاهش می دهند. آنها زمانی استفاده می شوند که سایر داروها برای شرایطی مانند آسم یا COPD موثر نبوده باشند. به عنوان مثال می توان به mepolizumab (Nucala)، omalizumab (Xolair) و dupilumab (Dupixent) اشاره کرد.
• روفلومیلاست (Daliresp): التهاب را تسکین می دهد و به جریان هوا به ریه ها کمک می کند.
• داروهای ضد التهاب و مسکن: برای کمک به علائم خفیف عفونت ریه مانند تب و بدن درد استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن اشاره کرد.

درمان های جایگزین

چندین نوع درمان دیگر برای التهاب و عفونت ریه وجود دارند که احتمال دارد پزشک آن ها را بر اساس علائم و شدت بیماری توصیه کند. درمان های جایگزین عبارتند از:

1. اکسیژن درمانی: می تواند برای کمک به تنفس در برخی موارد التهاب شدید ریه استفاده شود. اگر COPD یا سایر التهاب مزمن ریه دارید، پزشک احتمال دارد اکسیژن درمانی خانگی قابل حمل را تجویز کند.
2. فیزیوتراپی: می تواند به کاهش فشار و خارج شدن مخاط از ریه ها کمک کند و تنفس را آسان تر کند.
3. استفاده از دستگاه بخور: می تواند به شل شدن مخاط و بهبود سرفه کمک کند. بهترین روش استفاده و تمیز کردن دستگاه بخور را حتما از پزشک خود بپرسید. دستگاه های کثیف می‌توانند میکروب‌هایی را در خود نگه دارند که می‌توانند به ریه‌های شما آسیب بزنند، باعث عفونت شوند و التهاب ریه را بدتر کنند.
4. همچنین نوشیدن چای سبز، غرغره کردن با آب نمک، خوردن غذاهای مغذی، نوشیدن آب فراوان و استراحت برای بهبودی می توانند کمک کننده باشند. استفاده از برخی مکمل ها مانند کپسول دیپ لانگ ساپورت گرین نیچر نیز می توانند به پاکسازی ریه ها کمک کنند.

چه زمانی برای عفونت ریه باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر دچار تنگی نفس، تب، سرفه مداوم یا سایر علائم عفونت ریه هستید، به پزشک مراجعه نمایید. یک پزشک می تواند بر اساس علائم شما، بیماری را تشخیص دهد و گزینه های درمانی شما را مورد بحث قرار دهد. همچنین احتمال دارد درخواست آزمایش خون یا سایر آزمایش های تشخیصی بدهد و یا ایزوله سازی شخصی، رفتن به بیمارستان یا مصرف داروهای خاص را توصیه نماید.

نکات پایانی

دلایل مختلفی برای التهاب و عفونت ریه وجود دارد. برخی از انواع التهاب عفونی ریه می تواند جدی باشد و نیاز به درمان با آنتی بیوتیک و سایر داروها دارد. التهاب مزمن ریه که بر اثر عفونت ریه درمان نشده ایجاد می شود، می تواند ناتوان کننده باشد و نیاز به مدیریت مادام العمر دارد. اگر مشکل تنفسی دارید یا علائم دیگری از عفونت ریه دارید، با پزشک صحبت نمایید. آنها می توانند به تشخیص وضعیت شما و تعیین یک برنامه درمانی کمک کنند.