۱۲ ماده افزودنی خطرناک رایج در خوراکی ها

تاریخ آخرین آپدیت j F Y

غذاهایی که ما به صورت روزانه مصرف می کنیم حاوی ترکیبات مختلفی می باشند. گاهی در برخی از مواد غذایی مصرفی، مواد شیمیایی و افزودنی خطرناک به عنوان طعم دهنده و نگهدارنده استفاده می گردند. این مواد افزودنی می توانند باعث افزایش ماندگاری مواد غذایی شوند یا به غذاهای ما طعم و رنگ جذابتری بدهند. این مواد فارغ از ظاهر جذاب خود بسیار خطرناک می باشند و می توانند باعث ایجاد مشکلات عدیده ای پس از سالها برای افراد گردند. در مطلب پیش رو به معرفی این مواد افزودنی خطرناک می پردازیم.

مواد افزودنی خطرناک رایج در خوراکی ها

رنگ های مصنوعی خوراکی

رنگ های مصنوعی همانطور که از نامشان مشخص است باعث رنگ گرفتن مواد غذایی می شوند. این رنگ ها در شیرینی جات و میان وعده ها بسیار به کار می روند و مطالعات نشان داده اند استفاده از رنگ های مصنوعی در بیش فعالی کودکان موثر می باشد. همچنین برخی عقیده دارند این رنگ ها می توانند سرطان زا باشند و آنها را جزو مواد افزودنی خطرناک می دانند. هر چند بررسی های تکمیلی نشان داده اند بسیاری از رنگ های خوراکی سرطان زا نیستند اما باید در مصرف خوراکی های حاوی این مواد تعادل را رعایت کرد.

شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده ها نیز در مواد غذایی بسیار پر کاربرد هستند و در نوشیدنی ها و غذاهای رژیمی بسیار استفاده می شوند. آسپارتام، ساخارین، اسسولفام و سوکرالوز از جمله شیرین کننده های مصنوعی می باشند. بررسی ها نشان داده اند استفاده از مواد حاوی این شیرین کننده ها می تواند در بالا رفتن قند خون و افزایش وزن نقش داشته باشند. به همین دلیل توصیه می شود برای در امان ماندن از تاثیرات این مواد در حد متعادل از آنها استفاده شود.

مزه های مصنوعی

از این مواد برای شبیه سازی بعضی مزه ها استفاده می شود. بررسی های انجام شده بر روی حیوانات نشان داده اند این مواد افزودنی خطرناک هستند و می توانند برای خون مضر باشند و باعث کاهش تولید گلبول های قرمز شوند. برخی از مزه ها مانند مزه شکلات، بیسکوییت و توت فرنگی می توانند بر سلول های مغز استخوان تاثیر منفی داشته باشند.

چربی های ترانس

چربی های ترانس از نوع اشباع نشده می باشند و در اثر هیدروژنه شدن باعث افزایش عمر مواد غذایی و حفظ یکپارچگی ساختار آنها می گردند. استفاده از چربی ترانس می تواند ریسک ابتلا به بیماری های قلبی را بالا ببرد و حتی بر احتمال ابتلا به دیابت نوع دو موثر باشد.

مونوسدیم گلوتامات

از این ماده برای بهبود و بیشتر کردن مزه مواد غذایی ترش استفاده می شود. مواد غذایی سرخ کرده یخ زده، غذاهای کنسروی، اسنک های نمکی و فست فودها حاوی این ماده می باشند. این ماده می تواند آنطور که یافته های علمی نشان داده اند باعث اختلال در عملکرد متابولیسم طبیعی بدن و افزایش وزن شود. همچنین برخی به این ماده حساسیت دارند و ممکن است علائمی نظیر سردرد، بی حسی و تعریق را پس از استفاده از مواد غذایی حاوی آن را تجربه کنند.

نیتریت سدیم

سدیم نقش نگهدارنده دارد و از رشد باکتری ها جلوگیری می کند و به همین دلیل در فرآورده های گوشتی بسیار استفاده می شود. این ماده در حرارت بالا و در کنار آمینواسیدها می تواند به نیتروسامین تبدیل شود که مضر برای سلامتی می باشد. استفاده بی رویه از این ماده می تواند ریسک سرطان معده، روده بزرگ، سینه و مثانه را بالا ببرد. برخی بررسی ها نیز نشان داده اند نیتروسامین بر ابتلا به دیابت نوع یک موثر می باشد. به همین دلیل توصیه می شود مصرف فرآورده های گوشتی نظیر سوسیس و کالباس را به دلیل وجود این ماده افزودنی خطرناک کاهش دهید.

شربت ذرت اشباع شده با فروکتوز

این ماده شیرین کننده است که از ذرت گرفته می شود و در نوشیدنی ها و شکلات ها یافت می شود. از عوارض استفاده بیش از حد از آن، می توان به دیابت و اضافه وزن اشاره کرد. این ماده باعث می شود کالری های خالی به بدن وارد شوند که هیچ ویتامین یا ماده معدنی مفیدی برای بدن ندارند.

صمغ گوار

از این ماده برای سفت کردن و فشرده سازی مواد غذایی استفاده می شود و در سس ها، سوپ ها و بستی به وفور یافت می شود. صمغ گوار فیبر زیادی دارد و در کاهش ناراحتی های معده، درمان یبوست، کاهش اشتها و پایین آوردن قند و کلسترول خون مفید است. هر چند مصرف بی رویه آن باعث می شود به بافت های مری یا روده کوچک آسیب برسد زیرا این ماده پس از مصرف می تواند ۱۰ تا ۲۰ برابر افزایش یابد.

کاراگینان

این ماده را از جلبک دریایی قرمز بدست می آورند و برای امولسیون کردن مواد غذایی کاربرد دارد. در پنیر کوتاژ، بستنی، شیر بادام و پنیر گیاهی از این ماده استفاده می شود. بررسی ها بر روی حیوانات نشان داده این ماده می تواند تعادل قند خون را بر هم بزند و باعث التهاب روده شود. همچنین این ماده در روند طبیعی هضم غذا، اختلال وارد می کند و به معده آسیب می زند. بنابراین می توان این ماده را افزودنی خطرناکی دانست و باید در مصرف آن احتیاط کرد.

صمغ زانتان

در سس ها، سوپ ها، شربت ها و مواد غذایی بدون گلوتن از صمغ زانتان برای حفظ یکپارچگی مواد غذایی استفاده می شود. استفاده محدود این ماده برای بدن مفید است اما مصرف بی رویه آن می تواند باعث التهاب روده و معده، مشکل هضم غذا و بیماری های قلبی و دیابت شود.

عصاره مخمر

بسیاری از غذاهای ترش مزه مانند سس سویا، اسنک های نمکی و پنیر حاوی این ماده هستند تا مزه آنها بهبود یابد. عصاره مخمر به دلیل داشتن گلوتامات می تواند باعث سردردهای خفیف و بی حسی موضعی در برخی شود و از طرفی سدیم موجود در آن باعث فشار خون و بروز بیماری های قلبی می گردد. بنابراین نباید بیش از حد مواد غذایی حاوی آن را استفاده کرد.

سدیم بنزوات

در نوشیدنی های گازدار و غذاهای اسیدی مانند خیارشور، انواع آبمیوه و سس سالاد از این ماده استفاده می شود. این ماده می تواند باعث بیش فعالی در کودکان شود و یا کم توجهی- بیش فعالی در دانشجویان ایجاد کند. ترکیب این ماده با ویتامین سی نیز باعث تولید بنزن می گردد که ریسک ابتلا به سرطان را بالا می برد و این ماده را تبدیل به ماده افزودنی خطرناک در میان مواد غذایی می کند.

مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطالب زیر را به شما پیشنهاد می دهد :

• با مواد غذایی مضر برای مغز آشنا شوید
• فیبر خوراکی چیست و چه اثراتی بر سلامتی دارد؟
• خوراکی های ضد سرطان را به رژیم غذایی خود بیافزایید!

لطفا امتیاز خود را به این مقاله ثبت نمایید[کل: ۰ میانگین: ۰]