داروی ریفامپین چیست؟ مکانیسم اثر، نحوه مصرف و عوارض جانبی
ریفامایسین ها شامل داروی ریفامپین، ریفاپنتین و ریفابوتین هستند. از این میان، داروی ریفامپین معمولاً به عنوان درمان خط اول (در ترکیب با سایر عوامل) برای درمان بیماری مایکوباکتریایی (از جمله سل) یا برای عفونت های استافیلوکوک تهاجمی انتخابی (به عنوان بخشی از درمان ترکیبی) استفاده می شود.
داروی ریفامپین چیست؟ داروی ریفامپین رایجترین ریفامایسین است که برای درمان بیماریهای مایکوباکتری غیر سلی (NTM) در ترکیب با سایر عوامل استفاده میشود. همچنین برای درمان سل (بیماری فعال و عفونت نهفته)، برای پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض نایسریا مننژیتیدیس یا هموفیلوس آنفلوآنزا، و به عنوان یک عامل کمکی برای درمان عفونتهای استافیلوکوکی منتخب عمیق استفاده میشود.
ریفامایسین ها (به ویژه داروی ریفامپین) القا کننده های متوسط تا قوی داروهایی هستند که توسط سیستم آنزیمی سیتوکروم P450 (به ویژه CYP3A4) متابولیسم می شوند، که می تواند منجر به کاهش فراهمی زیستی و افزایش کلیرانس برخی از داروهای تجویز شده همزمان شود. چنین تداخلاتی شاید در شروع به تعویق بیفتد اما فراتر از تجویز همزمان ریفامایسین باقی می ماند.
مکان..