دیدار از روستای کهبنان
در سرشماری سال ۱۳۵۵ این روستا ۱۲۹ خانوار و ۶۳۹ نفر جمعیت داشته است.
من در سال ۱۳۵۸ برای انجام ماموریتی از این روستا بازدید کردم. برایم بسیار شگفت انگیز بود. در یک بقالی که صاحب مغازه حضور نداشت و مردم هنگام خرید جنس را بر می داشتند و پول آن را در ظرفی می گذاشتند که در آنجا برای همین کار نهاده بود. در روستا هر خانه ای برای خود حمام داشت که آب آن از رودخانه ای که در پایین آبادی روان بود، آورده می شد و در بشکه ای می ریختند که زیر آن چراغی کوره ای گذاشته بودند تا آب را گرم کند. در ایوان خانه ها آیینه و شانه بود. هر خانه باغچه ای داشت که آن را با آبی که دستی با سطل از رودخانه می آوردند، آبیاری می کردند و در آن باغچه ها، گلهای رنگارنگ کاشته بودند. در روستا سگ نبود. پرسیدم چرا سگ نگه نمی دارید؟ گفتند که چون ما دزد نداریم، بنابراین سگ نگه نمی داریم زیرا سگ ناپاک است.
مردم روستا تا آنجایی که به یاد دارم سنی مذهب بودند و یک روحانی (افندی) داشتند که هنگام ورود ما به ده عبای خود را تا کرده، به کمر بسته بود و در حال کمک کردن به بنایی بود که در حال ساختن پل بود. او همراه دیگر روستائیان در کار گل ب..