آستیگماتیسم چیست؟ بررسی علائم و روش های درمان

آستیگماتیسم(astigmatism) یک نوع رایج عیوب انکساری است. این بدان معناست که بخشی از چشم شما (قرنیه یا عدسی) منحنی‌تر از آن چیزی است که باید باشد. این تغییر شکل چشم باعث می شود دید شما تار شود. بیشتر موارد آستیگماتیسم را می توان با لنزهای اصلاحی مانند عینک یا لنزهای تماسی درمان کرد. در این مقاله به علائم و علل ایجاد آستیگماتیسم و روش های درمان آن می پردازیم.

آستیگماتیسم چیست؟

این بیماری وضعیتی است که در آن چشم شما، به ویژه قرنیه یا قسمت جلویی شفاف کره چشم، کاملا گرد نیست. تقریباً همه ما درجاتی از آستیگماتیسم داریم. این یک نوع عیب انکساری است، یک بیماری بسیار شایع چشم که باعث تاری دید می شود.

در حالت ایده آل، کره چشم شبیه یک توپ بیسبال کاملا گرد است. نور وارد آن می شود و به طور یکنواخت خم می شود که به شما دید واضحی می دهد. اما اگر شکل قرنیه شما بیشتر شبیه توپ فوتبال باشد، نور در یک جهت بیشتر از جهت دیگر خم می شود. این بدان معناست که تنها بخشی از یک جسم در فوکوس است و چیزهای دور احتمالا تار و مواج به نظر برسند.

آستیگماتیسم همراه با نزدیک بینی (نزدیک بینی) یا دوربینی (دوربینی) معمول است. این سه حالت عیوب انکساری نامیده می شوند، زیرا شامل نحوه خمش یا شکست نور چشم شما می شود. رفع آستیگمات برای چشم پزشک با عینک، لنز تماسی یا جراحی نسبتاً آسان است.

آستیگماتیسم با بینایی شما چه می کند؟

بخش‌های چشم شما مانند یک تیم منظم با هم کار می‌کنند تا نور را در مسیری که به چشم وارد می‌شود، عبور دهند. نور از قرنیه (قسمت شفاف جلوی چشم ) عبور می کند. قرنیه شما آن نور را از طریق عدسی به سیگنالی متمرکز می کند که به شبکیه چشم (لایه ای که در پشت کره چشم شما قرار دارد) می زند. شبکیه این نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند که عصب بینایی به مغز شما ارسال می کند. سپس مغز شما از این سیگنال ها برای ایجاد تصاویری که می بینید استفاده می کند.

اگر آستیگمات دارید، نوری که وارد چشم شما می‌شود بیشتر از آنچه که باید خم می‌شود. نور نمی تواند به درستی روی شبکیه چشم شما متمرکز شود. این به این معنی است که فقط بخش‌هایی از شیئی که به آن نگاه می‌کنید در فوکوس هستند. این فوکوس ناهموار باعث می شود اشیا تار یا موج دار به نظر برسند. این بیماری می تواند بینایی شما را در هر فاصله ای از نزدیک و دورتر تحت تاثیر قرار دهد. حتی احتمال دارد فشار چشم را تجربه کنید، مثل اینکه چشمان شما برای دیدن خیلی سخت تلاش می کنند.

انواع آستیگماتیسم چیست؟

آستیگماتیسم معمولاً به دلیل شکل نامنظم قرنیه ایجاد می شود. متخصصان چشم این بیماری را آستیگماتیسم قرنیه می نامند. شما همچنین می توانید آستیگماتیسم عدسی داشته باشید، این در حالتی است که عدسی در چشم شما شکل نامنظم دارد. آستیگماتیسم عدسی اغلب در اثر آب مروارید ایجاد می شود. برخی از افراد، هم آستیگماتیسم قرنیه و هم آستیگمات عدسی دارند.

چه افرادی تحت تاثیر آستیگماتیسم هستند؟

هر فردی در هر مرحله از زندگی خود، احتمال دارد این بیماری را تجربه کند. برخی از افراد با آستیگماتیسم متولد می شوند. برخی دیگر آن را تا بزرگسالی نشان نمی دهند. این بیماری با گذشت زمان می تواند بهتر یا بدتر شود. همچنین این بیماری بسیار شایع است. از هر ۳ نفر ۱ نفر آستیگماتیسم دارد.

علائم آستیگماتیسم

علائم این بیماری می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تاری یا تحریف دید
• خستگی چشم
• سردرد
• مشکل دید در شب

علل آستیگماتیسم

این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که قرنیه شکل نامنظم داشته باشد، نور را در یک جهت بیشتر از جهت دیگر خم کند و تنها بخشی از یک جسم را در فوکوس باقی بگذارد. اکثر مردم با آن به دنیا می آیند، اما کارشناسان دلیل آن را نمی دانند. همچنین می توانید پس از آسیب چشم، بیماری چشمی یا جراحی به آن مبتلا شوید. به ندرت، بیماری به نام قوز قرنیه می‌تواند با نازک‌تر کردن و مخروطی‌تر کردن قسمت جلویی چشم (قرنیه) باعث این بیماری شود. با مطالعه در نور کم یا نشستن خیلی نزدیک به تلویزیون نمی توانید به آستیگماتیسم مبتلا شوید.

تشخیص آستیگماتیسم

علائم این بیماری به آرامی ظاهر می شوند. بنابراین اگر متوجه تغییراتی در بینایی خود شدید به چشم پزشک مراجعه نمایید. شما به یک معاینه کامل چشم نیاز دارید. پزشک وضوح بینایی شما را با درخواست از شما برای خواندن نمودار چشمی آزمایش می کند. پزشک شما همچنین از ابزارهایی برای اندازه گیری بینایی شما استفاده خواهد کرد، از جمله:

• فوروتر: شما از طریق یک سری عدسی نگاه می کنید تا لنزهایی را که واضح ترین دید را به شما می دهند، مشخص کنید.
• کراتومتر: این دستگاه خمیدگی در مرکز قرنیه شما را اندازه گیری می کند و شیب دارترین و صاف ترین منحنی ها را پیدا می کند. اندازه‌گیری‌ها به پزشک شما درباره شکل قرنیه و میزان تمرکز آن اطلاعات می دهد.
• خود رفرکتور: این دستگاه نور را به چشم شما می تاباند و نحوه تغییر آن را با جهش از پشت اندازه گیری می کند. این به پزشک شما اطلاع می دهد که به چه لنزهایی نیاز دارید.
• توپوگرافی قرنیه: این فناوری دقیق ترین اطلاعات را در مورد شکل قرنیه شما می دهد. دکتر به شما می گوید به یک نقطه خاص نگاه کنید. در همین حال، دستگاه هزاران اندازه گیری کوچک را جمع آوری می کند. یک کامپیوتر نقشه رنگی قرنیه شما را از داده ها می سازد. در صورت برنامه ریزی برای جراحی برای آستیگماتیسم یا آب مروارید، پزشک شما به آن مراجعه خواهد کرد. همچنین می تواند به تشخیص قوز قرنیه کمک کند.

درمان آستیگماتیسم

عینک یا لنز می تواند تقریباً تمام موارد این بیماری را اصلاح کند. اما اگر فقط آستیگماتیسم خفیف دارید و هیچ مشکل بینایی دیگری ندارید، احتمال دارد به آنها نیاز نداشته باشید. اما اگر سطح مشترکی از آستیگماتیسم و مشکل بینایی دیگری دارید، احتمالاً به لنزهای اصلاحی مانند عینک یا لنز تماسی یا جراحی نیاز خواهید داشت.

عینک برای آستیگماتیسم

لنزهای عینک منحنی هستند تا با شکل قرنیه یا عدسی که باعث تاری دید می شود مقابله کنند. وقتی مستقیم به جلو نگاه می کنید خوب عمل می کنند. اما بسته به میزان اصلاحی که نیاز دارید، احتمال دارد کف یا دیوارها کج به نظر برسند. این اثر باید با عادت کردن به آنها از بین برود. اگر آستیگمات شدید دارید، می تواند یک هفته یا بیشتر طول بکشد. برای استفاده از عینک، چند ساعت در یک زمان شروع کنید و به آرامی زمان آن را بیشتر کنید. اگر بینایی شما بهتر نشد، از پزشک خود بخواهید که نسخه شما را بررسی کند.

لنز تماسی با آستیگماتیسم

لنزهای تماسی نیز می توانند کمک کنند، اما شما به یک جفت خاص نیاز دارید. وقتی پلک می زنید لنزها می چرخند. لنزهای نرمی که برای آستیگماتیسم استفاده می شود، به نام لنزهای توریک، برای بازگشت به همان نقطه طراحی شده اند.

ارتوکراتولوژی

اگر آستیگماتیسم شما شدید باشد، لنزهای تماسی سفت و محکم با نفوذ گاز انتخاب بهتری هستند. پزشکان می توانند از آنها برای استفاده روزانه شما یا برای روشی به نام ارتوکراتولوژی استفاده کنند. هنگام خواب می توانید از این لنزها استفاده کنید و آنها می توانند شکل قرنیه شما را تغییر دهند. برای حفظ این شکل جدید باید همیشه از لنزها استفاده کنید، اما مجبور نیستید آن‌ها را مرتباً در بپوشید.

جراحی لیزر چشم برای آستیگماتیسم

جراحی لیزر چشم (لیزیک یا PRK) قرنیه شما را تغییر می دهد تا بتواند اشعه های نور را بهتر متمرکز کند. پزشک، چشم شما را با قطره بی حس می کند و از یک دستگاه مکانیکی استریل یا لیزر برای ایجاد یک فلپ نازک روی قرنیه شما استفاده می کند.

پزشک فلپ را به عقب می‌کشد تا لایه‌های مرکزی قرنیه شما نمایان شود و از لیزر برای اصلاح آن‌ها استفاده می‌کند. سپس فلپ را به حالت اولیه برمی گردانند. در نهایت به شما قطره های ضد التهابی و آنتی بیوتیکی چشم می دهند. هنگامی که چشمان شما را با پانسمان شفاف می پوشانند، آماده رفتن به خانه هستید.

کراتوتومی آستیگمات

کراتوتومی آستیگماتیک یا برش های شل کننده لیمبال، گزینه دیگری است. جراح برش های کوچکی را روی شیب دارترین انحناهای قرنیه شما ایجاد می کند. این به نور اجازه می دهد تا با دقت بیشتری روی شبکیه چشم شما تمرکز کند.

آستیگماتیسم در کودکان

بسیاری از نوزادان با آستیگماتیسم متولد می شوند که اغلب قبل از اولین تولد آنها از بین می رود. کودکی که مشکل بینایی درمان‌نشده دارد احتمال دارد در مدرسه دچار مشکل شود که می‌تواند منجر به اختلال یادگیری شود. از آنجایی که کودکان معمولاً نمی توانند بگویند که بینایی آنها مشکلی دارد، نیاز به معاینه منظم چشم دارند که از حدود ۶ ماهگی شروع می شود.

پیشگیری از آستیگماتیسم

هیچ راه شناخته شده ای برای جلوگیری از آستیگماتیسم وجود ندارد. اگر در معرض خطر ابتلا به قوز قرنیه هستید، بهتر است تا جایی که می توانید چشمان خود را مالش ندهید.

نکات پایانی

آستیگماتیسم وضعیتی است که در آن قرنیه (قسمت جلویی چشم) کاملا گرد نیست و باعث می‌شود نور به‌طور ناهموار خم شود و دید را تار یا مخدوش کند. علائم آن شامل تاری دید، خستگی چشم، سردرد و مشکل دید در شب است. در حالی که بیشتر افراد با آستیگماتیسم متولد می شوند، این آستیگمات می تواند از آسیب های چشم، بیماری ها یا جراحی نیز ایجاد شود. در حالی که نمی توانید از آن پیشگیری نمایید، درمان ها از عینک و لنز تماسی گرفته تا جراحی مانند لیزیک را شامل می شود.