BMI یا شاخص توده بدنی چیست؟

شاخص توده بدنی (BMI) Body Mass Index وزن فرد بر حسب کیلوگرم (یا پوند) تقسیم بر مجذور قد بر حسب متر (یا فوت) است. BMI بالا می تواند نشان دهنده چاقی بالا باشد. در واقع شاخص توده بدنی، دسته های وزنی را که ممکن است منجر به مشکلات سلامتی شود، بررسی می کند، اما چاقی یا سلامتی بدن فرد را تشخیص نمی دهد. به عبارت دیگر شاخص توده بدنی (BMI) معیاری است که از قد و وزن شما برای بررسی سالم بودن وزن شما استفاده می کند.

شاخص توده بدنی بزرگسالان

به زبان ساده، شاخص توده بدنی (BMI) وزن فرد بر حسب کیلوگرم تقسیم بر مجذور قد بر حسب متر است. شاخص توده بدنی یک روش غربالگری ارزان و آسان برای دسته بندی وزن-کم وزنی، وزن سالم، اضافه وزن و چاقی است.

شاخص توده بدنی به طور مستقیم چربی بدن را اندازه گیری نمی کند، اما با معیارهای مستقیم تر چربی بدن همبستگی متوسطی دارد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که شاخص توده بدنی به همان اندازه با پیامدهای متابولیک و بیماری‌های مختلف مرتبط است، همانطور که این معیارهای مستقیم‌تر چربی بدن هستند.

محاسبه BMI

شاخص توده بدنی وزن یک بزرگسال را بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد آنها بر حسب متر تقسیم می کند. برای مثال، BMI 25 به معنای ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع است.

شاخص توده بدنی کودک و نوجوان

برای کودکان و نوجوانان، BMI مربوط به سن و جنس است و اغلب به عنوان شاخص توده بدنی برای سن شناخته می شود. صرف نظر از دسته بندی فعلی شاخص توده بدنی برای سن، به کودک یا نوجوان خود کمک کنید تا عادات وزنی سالم ایجاد کند. اگر فرزند شما کاهش یا افزایش وزن قابل توجهی داشته باشد، باید به پزشک مراجعه و راهنمایی شود.

ارزیابی الگوهای رشد در طول زمان می تواند به شما کمک کند مطمئن شوید که فرزندتان وزن سالمی را به دست آورده یا حفظ می کند. یک محاسبه BMI برای سن برای ارزیابی وضعیت وزن طولانی مدت کافی نیست زیرا قد و وزن کودک شما با رشد آنها تغییر می کند. همچنین باید شاخص توده بدنی را همراه با عوامل دیگری مانند سابقه خانوادگی، فشار خون، سطح قند خون، الگوهای غذایی و سطح فعالیت بدنی در نظر بگیرند.

چگونه از BMI برای کودکان و نوجوانان استفاده می شود؟

برای کودکان و نوجوانان، شاخص توده بدنی از نظر وزن و مشکلات مربوط به سلامتی چک می شود. اگر کودکان یا نوجوانان شاخص توده بدنی بالایی نسبت به سن و جنسیت خود داشته باشند، یک پزشک ممکن است ارزیابی های بیشتری مانند اندازه گیری ضخامت چین های پوستی، و ارزیابی سابقه خانوادگی، الگوهای غذا خوردن و فعالیت بدنی انجام دهد. آکادمی اطفال آمریکا استفاده از BMI را برای غربالگری اضافه وزن و چاقی در کودکان از ۲ سالگی توصیه می کند.

محدوده شاخص توده بدنی

برای اکثر بزرگسالان، BMI ایده آل در محدوده ۱۸٫۵ تا ۲۴٫۹ است. برای کودکان و جوانان ۲ تا ۱۸ ساله، محاسبه شاخص توده بدنی سن و جنسیت و همچنین قد و وزن را در نظر می گیرد.

ارزیابی شاخص توده بدنی :

• زیر ۱۸٫۵ – شما در محدوده افراد کم وزن هستید
• بین ۱۸٫۵ تا ۲۴٫۹ – شما در محدوده وزن سالم هستید
• بین ۲۵ تا ۲۹٫۹ – شما در محدوده اضافه وزن قرار دارید
• ۳۰ یا بیشتر – شما در محدوده افراد چاق هستید

آیا BMI برای کودکان و نوجوانان مانند بزرگسالان تفسیر می شود؟

شاخص توده بدنی برای کودکان و نوجوانان متفاوت است، حتی اگر با فرمول یکسان محاسبه شود. به دلیل تغییرات وزن و قد با افزایش سن و همچنین ارتباط آنها با چاقی بدن، سطح شاخص توده بدنی در بین کودکان و نوجوانان نسبت به سایر کودکان هم جنس و هم سن بیان می شود.

چاقی به عنوان شاخص توده بدنی در صدک ۹۵ یا بالاتر برای کودکان و نوجوانان هم سن و جنس تعریف می شود. به عنوان مثال، یک پسر ۱۰ ساله با قد متوسط (۵۶ اینچ) که ۱۰۲ پوند وزن دارد، BMI 22.9 کیلوگرم بر متر مربع خواهد داشت. این امر پسر را در صدک ۹۵ برای شاخص توده بدنی قرار می دهد و او را دارای چاقی می دانند. این بدان معناست که شاخص توده بدنی کودک بیشتر از BMI 95% پسران ۱۰ ساله در جمعیت مرجع است.

دقت شاخص توده بدنی

شاخص توده بدنی تغییرات طبیعی در شکل بدن را در نظر می گیرد و محدوده وزنی مناسب را برای یک قد خاص ارائه می دهد. علاوه بر اندازه گیری شاخص توده بدنی، متخصصان فاکتورهای دیگری را در هنگام ارزیابی وزن سالم در نظر می گیرند. عضله بسیار متراکم تر از چربی است، بنابراین ورزشکاران بسیار عضلانی، مانند بوکسورهای سنگین وزن و مربیان وزنه برداری، ممکن است وزن سالمی داشته باشند، حتی اگر BMI آن ها به عنوان چاق طبقه بندی شود.

ژنتیک شما نیز می تواند بر خطر ابتلا به برخی بیماری ها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، بزرگسالان با منشاء جنوب آسیا ممکن است در معرض خطر ابتلا به برخی از مشکلات سلامتی مانند دیابت باشند که معمولاً سالم در نظر گرفته می شود. اگر باردار هستید نباید از BMI به عنوان معیار استفاده کنید. اگر نگران وزن خود هستید، از ماما یا پزشک عمومی خود مشاوره بگیرید.

راه های دیگری برای ارزیابی چربی اضافی بدن به جز BMI چیست؟

از آنجایی که محاسبه شاخص توده بدنی فقط به قد و وزن نیاز دارد، BMI ابزاری ارزان و آسان است. روش‌های دیگر برای اندازه‌گیری چربی بدن عبارتند از: اندازه‌گیری ضخامت چین‌خوردگی (با کولیس)، امپدانس بیوالکتریکی، جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DXA). با این حال، این روش ها همیشه به آسانی در دسترس نیستند یا گران هستند یا باید توسط پرسنل آموزش دیده حرفه ای انجام شوند. علاوه بر این، استانداردسازی بسیاری از این روش‌ها در بین ناظران یا ماشین‌ها ممکن است دشوار باشد، که مقایسه‌ها را در مطالعات و دوره‌های زمانی پیچیده می‌کند.

آیا BMI برای کودکان و نوجوانان مانند بزرگسالان تفسیر می شود؟

شاخص توده بدنی برای کودکان و نوجوانان متفاوت است، حتی اگر با استفاده از فرمول مشابه BMI بزرگسالان محاسبه شود. شاخص توده بدنی کودکان و نوجوانان باید بر اساس سن و جنس خاص باشد زیرا میزان چربی بدن با افزایش سن تغییر می کند و میزان چربی بدن در دختران و پسران متفاوت است. نمودارهای رشد CDC BMI برای سن این تفاوت ها را در نظر می گیرند و به صورت بصری شاخص توده بدنی را به عنوان یک رتبه بندی صدک نشان می دهند.

BMI به عنوان شاخص چاقی بدن چقدر خوب است؟

همبستگی بین شاخص توده بدنی و چاقی بدن نسبتاً قوی است اما حتی اگر دو نفر BMI یکسان داشته باشند، سطح چربی بدن آنها ممکن است متفاوت باشد. به طور کلی، با همان شاخص توده بدنی، چربی بدن زنان بیشتر از مردان است. در همان شاخص توده بدنی، مقدار چربی بدن بسته به گروه نژادی/قومی ممکن است بیشتر یا کمتر باشد. با همان شاخص توده بدنی، افراد مسن به طور متوسط تمایل به چربی بدن بیشتری نسبت به بزرگسالان جوان دارند.

با همان شاخص توده بدنی، ورزشکاران نسبت به غیر ورزشکاران چربی بدن کمتری دارند. همچنین به نظر می رسد که دقت شاخص توده بدنی به عنوان شاخص چاقی بدن در افرادی با سطوح بالاتر BMI و چربی بدن بالاتر باشد. در حالی که، فردی با BMI بسیار بالا (به عنوان مثال، ۳۵ کیلوگرم بر متر مربع) به احتمال زیاد چربی بدن بالایی دارد، شاخص توده بدنی نسبتاً بالا می تواند نتیجه چربی بدن بالا یا توده بدون چربی بالا (عضله و استخوان) باشد. یک پزشک باید ارزیابی های بهداشتی مناسب را برای ارزیابی وضعیت سلامت و خطرات یک فرد انجام دهد.

اگر یک ورزشکار یا فرد دیگری با عضله زیاد، BMI بالای ۲۵ داشته باشد، آیا آن فرد همچنان دارای اضافه وزن است؟

با توجه به دسته بندی وضعیت وزن شاخص توده بدنی، هر فردی که BMI بین ۲۵ تا ۲۹٫۹ داشته باشد دارای اضافه وزن و هر کسی که BMI بالای ۳۰ داشته باشد به عنوان چاق طبقه بندی می شود.

با این حال، ورزشکاران ممکن است به دلیل افزایش عضلانی به جای افزایش چربی بدن، شاخص توده بدنی بالایی داشته باشند. به طور کلی، فردی که دارای شاخص توده بدنی بالا است، احتمالاً دارای چاقی است و به عنوان اضافه وزن یا چاقی در نظر گرفته می شود، اما این ممکن است در مورد ورزشکاران صدق نکند.

مجله سلامت داروخانه آنلاین مطالعه مطالب زیر را به شما پیشنهاد می دهد:

• آیا افزایش وزن پس از ورزش حقیقت دارد؟
• آیا افزایش وزن با پروتئین ممکن است؟