مدافعان قانون حجاب و عفاف مشکلشان چیست
آن چه برای آن ها مهم است ظواهر است. عقلشان دقیقا به چشمشان است. آن هم چشمی که درست و درمان کار نمی کند. چشمی که شرمندگی میلیون ها ایرانی را از سفره ای که روز به روز کوچک تر و کوچک تر می شود، نمی بیند. چشمی که فروپاشی بنیان های اخلاقی را نمی بیند. چشمی که کپرهای سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی و خوزستان و کرمان و کهکیلویه بویراحمد را نمی بیند. چشمی که خود سوزی دختران ایلامی و دیشموکی را نمی بیند. چشمی که میلیون ها خانواده گرفتار اعتیاد را نمی بیند. چشمی که غیب شدن بیست میلیون لیتر بنزین در روز را نمی بیند. چشمی که قطع هزاران درخت را به دست مدیران مدعی ارزش ها نمی بیند. چشمی که کوه خواری و زمین خواری و اختلاس های حیرت آور را نمی بیند. این چشم خیلی چیزها را نمی بیند اما در عوض دختران کم حجاب و شل حجاب و بی حجاب را می بیند. خوب هم می بیند. و چون غیر از این چیز دیگری را نمی بیند خیال می کند وظیفه ای جز مبارزه با بی حجابی ندارد اما از آن جایی که ساده انگاری جزو ذات اوست فکر می کند راه مبارزه با همین موضوعی که او مهم ترین مسئله هستی انگاشته، بسیار ساده است. درست مثل مسائل دیگر.
همان طور که ..