تومور استخوان (سارکوم) چیست؟ علائم و روش درمان

تومورهای استخوانی، به ویژه سارکوم ها، نوع نادر اما جدی سرطان هستند که از استخوان ها منشأ می گیرند. سارکوم می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه بیشتر در کودکان و بزرگسالان جوان تشخیص داده می شود. درک علائم و روش های درمان تومورهای استخوانی برای تشخیص زودهنگام، درمان موثر و بهبود نتایج بسیار مهم است. در این مقاله، تومورهای استخوانی، علائم آنها و گزینه های درمانی موجود را بررسی خواهیم کرد.

آشنایی با تومورهای استخوانی (سارکوما)

تومورهای استخوانی تومورهای غیرطبیعی هستند که در داخل استخوان ها ایجاد می شوند. آنها می توانند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم (سرطانی) باشند. سارکوم ها تومورهای بدخیم استخوانی هستند که از بافت های همبند مانند استخوان، غضروف یا ماهیچه به وجود می آیند. انواع مختلفی از سارکوم استخوان از جمله استئوسارکوم، سارکوم یوینگ و کندروسارکوم وجود دارد که هر کدام ویژگی ها و رویکردهای درمانی منحصر به فردی دارند.

علائم سارکوم

علائم و نشانه های تومورهای استخوانی بسته به محل، اندازه و تهاجمی تومور می تواند متفاوت باشد. علائم رایج عبارتند از:

• درد مداوم: تومورهای استخوانی می توانند باعث درد موضعی شوند که ممکن است در شب یا با فعالیت بدتر شود. درد ممکن است دائمی باشد و با استراحت یا داروهای مسکن بدون نسخه تسکین نیابد.
• تورم و حساسیت: ناحیه آسیب دیده ممکن است متورم، حساس و یا به وضوح بزرگ شود. این تورم ممکن است با گرمی یا قرمزی روی محل تومور همراه باشد.
• شکستگی یا ضعف استخوان: تومورهای استخوانی می توانند استخوان آسیب دیده را ضعیف کرده و آن را مستعد شکستگی یا شکستگی کنند. یک آسیب یا ضربه به ظاهر جزئی ممکن است منجر به شکستگی شود.
• محدوده حرکتی محدود: اگر تومور استخوانی مفصل را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند حرکت را محدود کند و باعث سفتی یا مشکل در انجام فعالیت های منظم شود.
• کاهش وزن و خستگی ناخواسته: در مراحل پیشرفته، تومورهای استخوانی می توانند منجر به کاهش وزن ناخواسته، خستگی و ضعف عمومی شوند.

روش های درمان تومورهای استخوانی (سارکوما)

درمان تومورهای استخوانی معمولاً شامل یک رویکرد چند رشته ای است و به عوامل مختلفی از جمله نوع، مرحله و محل تومور و همچنین سلامت کلی بیمار بستگی دارد. روش های درمانی رایج عبارتند از:

جراحی: مداخله جراحی اغلب درمان اولیه تومورهای استخوانی است. هدف از بین بردن تومور در عین حفظ استخوان و بافت سالم تا حد امکان است. در برخی موارد، جراحی حفظ اندام ممکن است برای برداشتن تومور و در عین حال حفظ عملکرد اندام انجام شود. در موارد پیشرفته تر، ممکن است قطع عضو لازم باشد.

پرتو درمانی: پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی برای کشتن سلول های سرطانی و کوچک کردن تومورها استفاده می کند. ممکن است قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور، بعد از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی‌مانده یا به عنوان یک درمان اولیه در مواردی که جراحی امکان‌پذیر نیست، استفاده شود.

شیمی درمانی: شیمی درمانی شامل استفاده از داروهای قوی برای از بین بردن سلول های سرطانی در سراسر بدن است. اغلب در ترکیب با جراحی و پرتودرمانی، به ویژه برای تومورهای استخوانی تهاجمی یا متاستاتیک استفاده می شود.

درمان هدفمند: برخی از تومورهای استخوانی ممکن است دارای جهش های ژنتیکی یا ناهنجاری های خاصی باشند که می توانند با داروهای تخصصی مورد هدف قرار گیرند. هدف درمان هدف بر هم زدن مکانیسم های خاصی است که به تومور اجازه رشد و گسترش می دهد.

کارآزمایی‌های بالینی: شرکت در کارآزمایی‌های بالینی ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به تومورهای استخوانی گزینه‌ای باشد. کارآزمایی‌های بالینی درمان‌ها، درمان‌ها یا رویکردهای جدید را برای بهبود نتایج ارزیابی می‌کنند و ممکن است دسترسی به درمان‌های جدیدی را که هنوز به طور گسترده در دسترس نیستند فراهم کنند.

عوامل خطر برای تومورهای استخوانی (سارکوما)

در حالی که علت دقیق تومورهای استخوان اغلب ناشناخته است، عوامل خاصی ممکن است خطر ابتلا به این تومورها را افزایش دهند. این شامل:

عوامل ژنتیکی: در برخی موارد، تومورهای استخوانی می توانند با شرایط ژنتیکی مانند سندرم Li-Fraumeni، رتینوبلاستوما ارثی، یا اگزوستوزهای ارثی متعدد مرتبط باشند.

قرار گرفتن در معرض تابش قبلی: افرادی که برای انواع دیگر سرطان تحت پرتودرمانی قرار گرفته اند، ممکن است خطر ابتلا به تومورهای استخوانی ثانویه را افزایش دهند.

بیماری پاژه: بیماری پاژه استخوان، یک بیماری مزمن که با بازسازی غیرطبیعی استخوان مشخص می شود، ممکن است خطر ابتلا به انواع خاصی از تومورهای استخوانی را افزایش دهد.

جنسیت و سن: برخی از انواع تومورهای استخوانی، مانند استئوسارکوم و سارکوم یوینگ، در کودکان و بزرگسالان جوان شایع تر است. در مقابل، انواع دیگر، مانند کندروسارکوم، بیشتر در افراد مسن رخ می دهد.

تشخیص تومورهای استخوانی

تشخیص تومورهای استخوانی به ترکیبی از ارزیابی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی، آزمایشات تصویربرداری و بیوپسی نیاز دارد. روش های تشخیصی زیر ممکن است استفاده شود:

آزمایشات تصویربرداری: اشعه ایکس، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) و اسکن هسته ای استخوان (SPECT)، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) معمولاً برای تجسم تومورهای استخوانی، تعیین اندازه و مکان آنها و ارزیابی میزان گسترش آنها استفاده می شود. .

بیوپسی: بیوپسی شامل برداشتن نمونه کوچکی از تومور برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی است. این به تعیین خوش خیم یا بدخیم بودن تومور کمک می کند و اطلاعاتی در مورد نوع و ویژگی های خاص آن ارائه می دهد. بیوپسی را می توان از طریق آسپیراسیون سوزنی، بیوپسی با سوزن مرکزی یا بیوپسی جراحی انجام داد.

تحقیقات در حال انجام و درمان های نوظهور سارکوم

تحقیقات پزشکی برای کشف گزینه‌ها و رویکردهای درمانی جدید برای تومورهای استخوانی ادامه دارد. برخی از زمینه های تحقیق فعال عبارتند از:

ایمونوتراپی: ایمونوتراپی که سیستم ایمنی بدن را برای شناسایی و حمله به سلول های سرطانی مهار می کند، به عنوان یک درمان برای تومورهای استخوانی در حال بررسی است. روش‌های مختلف ایمنی درمانی، مانند مهارکننده‌های ایمن‌پوینت و درمان سلول‌های T پذیرفته‌شده، در آزمایش‌های بالینی مورد مطالعه قرار می‌گیرند.

پزشکی هدفمند: پیشرفت‌ها در آزمایش‌های ژنتیکی و پروفایل مولکولی امکان رویکردهای درمانی شخصی‌تر را فراهم می‌کند. با شناسایی جهش‌های ژنتیکی خاص یا تغییرات در تومورهای استخوانی، می‌توان درمان‌های هدفمندی را برای مختل کردن مکانیسم‌های رشد و بقای سرطان ایجاد کرد.

تکنیک های کم تهاجمی: محققان در حال بررسی تکنیک های جراحی کم تهاجمی مانند فرسایش رادیوفرکانسی از راه پوست یا کرایوآبلیشن برای از بین بردن تومورهای کوچک استخوان بدون نیاز به جراحی گسترده هستند.

درمان‌های دارویی جدید: تلاش‌های مداوم بر شناسایی و توسعه داروهای جدیدی متمرکز است که می‌توانند به طور موثری رشد تومورهای استخوانی را هدف قرار داده و از آن جلوگیری کنند. اینها شامل عواملی هستند که مسیرهای سیگنالینگ خاص را مختل می کنند یا تشکیل رگ های خونی جدیدی را که مواد مغذی را به تومور می رسانند مسدود می کنند (درمان های ضد رگ زایی).

نکات پایانی

تومورهای استخوان، به ویژه سارکوم، نیاز به تشخیص سریع و درمان مناسب دارند. اگر درد مداوم استخوان، تورم، شکستگی یا سایر علائم نگران کننده را تجربه می کنید، مجله سلامت داروخانه آنلاین توصیه می کند که با یک متخصص مشورت کنید که می تواند مراحل تشخیصی مناسب را ارزیابی و تعیین کند.

تشخیص زودهنگام و یک برنامه درمانی جامع شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، درمان هدفمند یا شرکت در آزمایشات بالینی می تواند به طور قابل توجهی نتایج را بهبود بخشد و شانس درمان موفقیت آمیز تومورهای استخوانی را افزایش دهد. با پیشرفت در گزینه های درمانی و تحقیقات مداوم، چشم انداز افراد مبتلا به تومورهای استخوانی همچنان بهبود می یابد و امید به نتایج بهتر و کیفیت زندگی را فراهم می کند.