سلام پرزیدنت
مرحوم استاد هوگو چاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا را که میشناسید. پارهای از فضایل ایشان را به نقل از کتاب «خودآموز دیکتاتورها» (نشرثالث) میخوانیم:
سبک حکمرانی هوگوچاوز به «چاویسمو» و هوادارانش به «چاویستها» معروف شد. چاویسمو، یک جنبش طرفدار آمریکای لاتین با مایههای مبهمی است از ناسیونالیسم است. هوگو چاوز در ۲۰۱۰ سراغ جنازه سیمون بولیوار قهرمان ملی و تاریخی ونزوئلایی رفت و آن را پس از۱۸۰ سال که از دفنش می گذشت از قبر بیرون کشید. بهانهاش هم همین بود «میخواهیم مطمئن شویم کلمبیاییها بولیوار را مسموم کرده بودند یا خیر». چاوز به این بهانه میخواست از جنازه بولیوار استفاده سیاسی کند . تلویزیون، عزاداری چاوز بر بقایای جنازه این قهرمان ملی را مفصل و با آب و تاب بسیار پخش کرد. چاوز چه گریه ای میکرد! واقعا چه اتفاقی بهتر از این می توانست توجه مردم ونزوئلا را از مشکلات اصلی شان منحرف کند؟ در آن زمان دولت چاوز در معرض شدیدترین انتقادات بود. نرخ تورم به سرعت رو به افزایش بود، اقتصاد، دچار رکود بود و قتل و بزهکاری در شهرها بیداد میکرد. چاوز با یک تیر دو نشان زد: خودش را به یک قهرمان ملی محبوب ..