آیا در اعتراضات خودآگاهی هست؟
نکته اول: گر چه همواره اغلب، علل فاعلی مشکلات و مسائل پیش روی انقلاب اسلامی به عالم آخرالزمانی کنونی و دشمنی استکبار حاکم بر جهان، باز میگردد، اما نحوه مواجهه ما با مسئله، به عنوان علت قابلی وقایع و مشکلات، محلّ بحث است؛ آن چه که در اختیار ما است و میتواند به همت ما و با امداد و توفیق الهی، چاره مشکلات باشد؛ درست به مانند پیروزی انقلاب در سال ۵۷. البته که چنین توفیقی علاوه بر تذکر و توکّل، مستلزم تفکّر برای گذشت از ابتلائات و اجتناب از غفلت نسبت به کنه مسائل و مشکلات است.
نکته دوم این بود که این تفکر و خود آگاهی بدون نظری حکمی و توجهی کلّی و تاریخی به مسائل انقلاب و وضع کنونی عالم، نمیتواند حاصل شود. چه به مثابه داستان “جستجوی فیل در اتاق تاریک مثنوی”، نگاه حکمی به وضع گذشته، کنونی و دورنمای وضع آینده است که کلّ مسئله و مشکلات مختلف مترتب بر آن را در نظر میآورد و مانع ظاهربینی، اتکاء صرف به عقل جزوی و غافلانه مقایسه خرطوم با ناودان، به مثابه کل هیکل فیل، میشود؛ چنان که از حدیث منسوب به امیرالمومنین، چنین بر میآید؛ “رحم الله امرء عرف من این، فی این و الی این”.
نکته سوم در تامّل..