گوشهگیری دولتهای عربی در جنگ غزه
در ویتنام از دهه ۱۹۶۰م وارد جنگ شدید اما آنجا را نیز به اجبار درسال ۱۹۷۳ به حال خود رها کردید. روزی هم خواهد رسید که خاورمیانه را نیز ترک کنید؛ درحالیکه آن هنگام ما (اعراب) میمانیم و اسرائیل!»
هشدار این سیاستمدار زیرک عرب به کیسینجر، تکان دهنده بود؛ به ویژه آن که اعراب همچنان به «یک صدایی» در برابر اسرائیل و حمایت از فلسطین پایبندی نشان میدادند. این گرایش به اندازهای بود که حتی واقعگرایی «انورالسادات» را برای شروع گفتوگوهای صلح با اسرائیل مورد دشمنی قرار داده و مصر را از جرگه اعراب اخراج کردند. مصر تا همین اواخر بیرون از اتحادیه عرب مانده بود.
امروز اما دولتهای عربی با دوران «تکصدایی» خود در برابر اشغالگری اسرائیل، فرسنگها فاصله گرفتهاند. باور باید داشت که رهبران کشورهای عربی با آن زمان که هیچ رهبر عربی نمیتوانست به خود اجازه دهد هرکاری مانند تعامل سازشکارانه با اسرائیل داشته باشد، تفاوت کردهاند. آنان همه تحقیرهایی که در پی جنگهای ۱۹۴۷، ۱۹۵۶، ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ برملتهای عرب وارد شد را به باد فراموشی سپردهاند. دو تحقیر بزرگ در دهههای اخیر یعنی جنگ عراق و توافقنامه ابراهیم ر..