خودگویی بیرونی یا حرف زدن با خود؛ امری طبیعی یا یک بیماری؟
تاریخ آخرین آپدیت j F Y
بسیاری از افراد در طول زندگی خود عادت به حرف زدن با خود یا خودگویی بیرونی دارند. این مسئله بسیار رایج است و شواهد نشان می دهند این کار می تواند مزایای بسیاری برای فرد داشته باشد. در معدود مواردی حرف زدن با خود می تواند باعث بروز مشکل در فرد شود و یا نشانه ای از ابتلا به بیماری روانی باشد. در مقاله امروز به موضوع حرف زدن با خود و مزایای آن بیشتر خواهیم پرداخت.
علت حرف زدن با خود چیست؟ حرف زدن با خود از سنین دو یا سه سالگی آغاز می شود و در سن ۵ سالگی در کودک به گونه ای انجام می شود که دیگران نتوانند صدای کودک را بشنوند. این عادت به ندرت به شکل کامل کنار گذاشته می شود و در بزرگسالی نیز ادامه می یابد. محققان دلایل زیر را در بروز این عادت دخیل می دانند:
انزوای اجتماعی: محققان عقیده دارند افرادی که بیشتر اوقات در تنهایی به سر می برند، بیشتر عادت حرف زدن با خود را دارند. اینکار در واقع جایگزینی برای ارتباط اجتماعی آنها می شود. اختلال شناختی: گاهی مشکلات شناختی ناشی از استرس و رویدادهای مشابه می توانند باعث حرف زدن با خود شوند. به طور مثال احساس اضطراب و یا تمایلات ..